દૂધે ધોયેલુ નો અર્થ
Answers
Answer:
નિર્વાણ (સંસ્કૃત: निर्वाण; પાલી: निब्बान; પ્રાકૃતઃ णिव्वाण) શ્રમણિક વિચારમાં પીડા (કે દુખ)થી મુક્ત હોવાની સ્થિતિ છે. આ શબ્દનો શાબ્દિક અર્થ "હવાનું જોશભેર બહાર નીકળવાના" — નાં સંદર્ભે થાય છે, બૌદ્ધ સંદર્ભમાં,લોભ, દ્વેષ, અને ભ્રમની અગ્નિથી બહાર નીકળી જવું.[૧] આ શબ્દ બૌદ્ધવાદ,હિંદુ ધર્મ (ભગવદ ગીતા જુઓ) અને જૈન ધર્મના કેન્દ્રીય વિચારોને સંદર્ભિત કરે છે.
બૌદ્ધવાદમાં નિર્વાણ ફેરફાર કરો
બુદ્ધે નિર્વાણને સંપૂર્ણ શાંતિની એવી માનસિક સ્થિતિ તરીકે વર્ણવ્યું કે જે તૃષ્ણા,ક્રોધ અને અન્ય પીડાદાયક સ્થિતિઓ(ક્લેષો )થી મુક્ત છે. એ "વિશ્વનો અંત" પણ છે; કોઇ ઓળખ નથી રહી,અને મન માટે કોઇ મર્યાદાઓ નથી. વ્યક્તિ એવા શાંતિમય વિશ્વમાં છે જે,બધા માટે કરુણા ધરાવે છે અને મનોગ્રસ્તિઓ અને જડતાઓનો ત્યાગ કરે છે. આ શાંતિ ત્યારે પ્રાપ્ત થાય છે જયારે પ્રવર્તંમાન સંકલ્પ રચનાઓ શાંત થઇ જાય છે, અને નવા ઉત્પન્ન થવાની અવસ્થાઓ જડમૂળથી નાશ પામે છે. નિર્વાણમાં ઇચ્છા અને અનિચ્છાનાં મૂળ કારણો વિલુપ્ત થઇ જાય છે,તેથી વ્યક્તિ માનવીય વેદનાઓ(પાલી: દુખ) કે આગળસંસારમાં પુનર્જન્મને પાત્ર રહેતો નથી. પાલીસિદ્ધાંતમા નિર્વાણ અંગેના અન્ય દ્રષ્ટિકોણો પણ છે;વ્યક્તિ માટે,એ વિલક્ષણ શૂન્ય સ્વભાવને જોવા સાથે સંકળાયેલ છે. એ ચેતનાના આમૂલ પુનઃનિર્ધારણ અને ચેતનાથી મુક્તિ તરીકે પણ પ્રસ્તુત છે.[૨] વિદ્વાન હર્બર્ટ ગ્વેન્થર કહે છે કે નિર્વાણ સાથે "આદર્શ વ્યક્તિત્વ,સાચો મનુષ્ય" વાસ્તવિકતા બને છે.[૩] ધમ્મપદ,માં નિર્વાણ વિષે બુદ્ધ કહે છે કે એ "ઉચ્ચતમ સુખ" છે. અશાશ્વત વસ્તુઓથી વ્યુત્પન્ન સુખની બદલે,આ સુખ [[ઉપદેશ/0} કે બોધી|ઉપદેશ/0} કે બોધી ]]થી પ્રાપ્ત શાંતિથી પરિપૂર્ણ એક શાશ્વત, ઇન્દ્રિયાતીત સુખ છે. નિર્વાણ સાથેના જ્ઞાનને બોધી શબ્દ દ્વારા વ્યક્ત કરવામા આવેલ છે.
બુદ્ધનિર્વાણને "બિનશરતી" (અસાંખતા) મન તરીકે વર્ણવે છે,એવુ મન કે જે સંકલ્પ રચનાઓનુ ઉત્પાદન બંધ થઇ જવાથી સંપૂર્ણ શુદ્ધતા અને સ્પષ્ટતાની સ્થિતિએ પહોંચી ગયું છે. તેને બુદ્ધે "અમરતા" (પાલી: અમતા કે અમરાવતી ) તરીકે વર્ણવેલ છે અને ઉચ્ચતમ અધ્યાત્મિક પ્રાપ્તિ તરીકે,કે જે વ્યક્તિ સદ્ગુણી વર્તન અને મહા અષ્ટાવક્ર માર્ગ મુજબ આચરણનું જીવન જીવે છે તેને સ્વાભાવિક પરિણામરૂપે મળે છે. આવું જીવન કર્મ(સંસ્કૃત; પાલી, કમ્મ )ની ઉત્પત્તિ પર નિયંત્રણ પેદા કરે છે. એ હકારાત્મક પરિણામો સાથે સ્વસ્થ કર્મ ઉત્પન્ન કરે છે અને અંતે કર્મના મૂળની સમાપ્તિ સાથે સંપૂર્ણપણે નિબ્બાનની પ્રાપ્તિ થાય છે. અન્યથા,અસ્તિત્વ હંમેશાં ઇચ્છાઓ,આકાર અને નિરાકારના નાશવંત અને વેદના-દાયી ક્ષેત્રો જેને એકસાથે સંસાર કહે છે,તેમાં ભટક્યા કરે છે.દરેક સ્વતંત્ર વ્યક્તિ નવા કર્મની ઉત્પત્તિ કરતો નથી,પરંતુ એક ચોક્કસ વિશિષ્ટ વ્યક્તિત્વને જાળવે છે જે તેના કે તેણીના કાર્મિક ઇતિહાસના અંશનું પરિણામ છે. તે બહુ સત્ય છે કે અરહંતના શેષ જીવનકાળ દરમ્યાન મનો-શારીરિક ઉપસ્થિતિ કર્મની અવિચ્છિન્ન અસર દર્શાવે છે.[૪]પહેલાના શાસ્ત્રોનું એવું વલણ છે કે હાલના કે કોઇ ભવિષ્યના જન્મમાં નિબ્બાનની પ્રાપ્તિ પ્રયત્નો પર આધારિત છે, અને પૂર્વ-નિર્ધારિત નથી.[૫]