കുപ്പിവളകൾ എന്ന കഥയുടെ ശീർഷകത്തിൽ ഔചിത്യം പരിശോധിക്കുക
Answers
'കുപ്പിവളകള്‍' എന്ന ശീര്‍ഷകം കണ്ണമ്മയുടെ ശബ്ദലോകത്തിന്റെ പ്രതിബിംബവും ഒപ്പം അവളുടെ സന്തോഷങ്ങളുടെ ക്ഷണികതയെയും കുറിക്കുന്നു. വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ക്കു പകരം കൗതുകമുണര്‍ത്തുന്ന നാദത്തിലൂടെ അവള്‍ ആസ്വദിക്കുന്ന കുപ്പിവളകളുടെ സൗന്ദര്യം അവളുടെ ക്ഷണികമായ സന്തോഷത്തെയും പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു. ഏതു നിമിഷവും ഉടഞ്ഞുപോയേക്കാവുന്ന കുപ്പിവളപോലെയാണ് അവളുടെ ആനന്ദവും. സിസ്റ്ററമ്മയ്ക്ക് അവളോടുള്ള സ്നേഹംപോലും പലപ്പോഴും അതിഥികളുടെ മുന്നില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നിടത്തോളം ക്ഷണികമാണ്. മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് അവളോടുള്ള സഹതാപവും ക്ഷണികമാണ്.
Hope it helps you ✌
കാഴ്ചയുടെ ലോകത്തിനുപകരം ശബ്ദങ്ങളുടെ ലോകമാണ് കഥയില്‍ നിറയുന്നത്. നിരവധി ശബ്ദബിംബങ്ങള്‍ കഥാകൃത്ത് വിന്യസിച്ചിരിക്കുന്നു. നാകപ്പാത്തിയില്‍ക്കൂടി വെള്ളം കൂലംകുത്തിവരുന്ന ശബ്ദം, നാകപ്പാത്തിയിലൂടെ നേര്‍ത്തുവരുന്ന വെള്ളത്തിന്റെ ശബ്ദം, പൂമുഖത്ത് കാര്‍ ഇരച്ചുവന്നു നില്‍ക്കുന്ന ശബ്ദം, ആളുകളുടെ മനസ്സിന്റെ അലിവ് നെടുവീര്‍പ്പായി കാതുകളില്‍ വന്നു പതിക്കുന്ന ശബ്ദം, സിസ്റ്ററമ്മയുടെ പരുക്കന്‍ ശബ്ദം, കൈയ്യടിയുടെ ശബ്ദം, ആഹ്ലാദപ്രകടനങ്ങളുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ച ശബ്ദം, കലപിലകൂട്ടുന്ന കുപ്പിവളകളുടെ കിലുങ്ങുന്ന ശബ്ദം, മണികിലുക്കം പോലെ കൗതുകമുണര്‍ത്തുന്ന നാദം എന്നിങ്ങനെ അനവധി ശബ്ദങ്ങള്‍ കൊണ്ട് മുഖരിതമായ ആഖ്യാനതന്ത്രമാണ് ശബ്ദങ്ങളിലൂടെ ജീവിക്കുന്ന കണ്ണമ്മയുടെ കഥപറയാന്‍ കഥാകൃത്ത് സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്.
നാകപ്പാത്തിയില്‍ക്കൂടി വെള്ളം കൂലംകുത്തി വീഴുന്ന ഇരമ്പല്‍ ചെവിയോര്‍ത്തു നില്‍ക്കുന്ന കണ്ണമ്മയിലാണ് കഥ തുടങ്ങുന്നത്. കഥയുടെ ഭാവത്തിനനുസരിച്ചുള്ള ഒരന്തരീക്ഷസൃഷ്ടി ഒരുക്കുകയാണ് ഈ വരികളിലൂടെ. അതിഥിയുടെ സമ്മാനം സ്വീകരിച്ച് തന്റെ തകരപ്പെട്ടിയില്‍ ഉടുപ്പു വച്ച് പതിവുസ്ഥാനത്ത് വീണ്ടും നിലയുറപ്പിച്ചപ്പോള്‍ നാകപ്പാത്തിയില്‍ക്കൂടി വീണുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന വെള്ളത്തിന്റെ ശബ്ദം നേര്‍ത്തിരുന്നു എന്ന് കഥാകാരി എഴുതുമ്പോള്‍ കുപ്പിവളകളുടെ കിലുക്കത്തിനും കണ്ണമ്മയുടെ മനസ്സിന്റെ കിലുക്കത്തിനും അന്തരീക്ഷമൊരുക്കുകയാണ്. കലപില കൂട്ടുന്ന കുപ്പിവളകളുടെ നാദം ആസ്വദിക്കാന്‍ കണ്ണമ്മയ്ക്ക് കഴിയുന്നത് കൂലംകുത്തിയൊഴുകിയ മഴയുടെ ശബ്ദം ഇടയ്ക്കിടെ വീഴുന്ന വെള്ളത്തുള്ളിയുടെ നാദമായി പരിണമിച്ചതിനാലാണ്.
'കുപ്പിവളകള്‍' എന്ന ശീര്‍ഷകം കണ്ണമ്മയുടെ ശബ്ദലോകത്തിന്റെ പ്രതിബിംബവും ഒപ്പം അവളുടെ സന്തോഷങ്ങളുടെ ക്ഷണികതയെയും കുറിക്കുന്നു. വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ക്കു പകരം കൗതുകമുണര്‍ത്തുന്ന നാദത്തിലൂടെ അവള്‍ ആസ്വദിക്കുന്ന കുപ്പിവളകളുടെ സൗന്ദര്യം അവളുടെ ക്ഷണികമായ സന്തോഷത്തെയും പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു. ഏതു നിമിഷവും ഉടഞ്ഞുപോയേക്കാവുന്ന കുപ്പിവളപോലെയാണ് അവളുടെ ആനന്ദവും. സിസ്റ്ററമ്മയ്ക്ക് അവളോടുള്ള സ്നേഹംപോലും പലപ്പോഴും അതിഥികളുടെ മുന്നില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നിടത്തോളം ക്ഷണികമാണ്. മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് അവളോടുള്ള സഹതാപവും ക്ഷണികമാണ്.
കണ്ണിന് കാഴ്ചയില്ലാത്ത പെണ്‍കുട്ടിക്ക് 'കണ്ണമ്മ' എന്ന പേര് നല്‍കിയതിലെ വൈരുദ്ധ്യവും ശീര്‍ഷകം പോലെ കഥയുടെ ആഖ്യാനതന്ത്രത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. മനുഷ്യനെ ജീവിക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് കാഴ്ചകളാണ്. കണ്ണാണ് മനുഷ്യന് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ഇന്ദ്രിയവും. 'കാഴ്ചയില്ലാത്തവള്‍ കണ്ണമ്മ' എന്ന വൈരുദ്ധ്യം കണ്ണമ്മയുടെ നിസ്സഹായതയെ ധ്വനിപ്പിക്കുന്നു.
ദേവുച്ചേച്ചിയെക്കുറിച്ച് മാത്രമാണ് കണ്ണമ്മ സ്നേഹപൂര്‍വ്വം ചിന്തിക്കുന്നത്. തന്റെ കൈകളെ മടിയില്‍വച്ച് ഓരോന്നിന്റെയും പേരുപറഞ്ഞ് ചൂണ്ടുവിരല്‍കൊണ്ട് അമര്‍ത്തി നീളത്തിലും വട്ടത്തിലും വളഞ്ഞും വരച്ച് കാഴ്ചയുടെ ലോകം പകരുന്നത് ദേവുച്ചേച്ചി മാത്രമാണ്. കുപ്പിവളകളെക്കുറിച്ച് അവള്‍ക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുത്തതും കൈവെള്ളയില്‍ ചൂണ്ടുവിരല്‍കൊണ്ട് അമര്‍ത്തി വട്ടത്തില്‍ വരച്ചുകാണിച്ചതും ദേവുച്ചേച്ചിയാണ്. ദേവുച്ചേച്ചി എന്ന കഥാപാത്രം ഹെലന്‍ കെല്ലറുടെ പ്രിയപ്പെട്ട 'ആനി മാന്‍സ്ഫീല്‍ഡ് സള്ളിവന്‍' എന്ന അദ്ധ്യാപികയെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കും. അന്ധയും ബധിരയുമായ ഹെലന്‍ കെല്ലറെ ആറ് വയസ്സുമുതല്‍ പരിചരിച്ചു് കൈവെള്ളയിലൂടെ അക്ഷരങ്ങളിലേക്കും ചുണ്ടുകളിലൂടെ സംസാരത്തിലേക്കും നയിച്ച മിസ് സള്ളിവന്റെ പരമോന്നത വ്യക്തിത്വം ഈ കഥാവായനയില്‍ ഓര്‍ക്കാതിരിക്കാനാവില്ല. ഒരു പക്ഷേ സ്റ്റീഫന്‍ ഹോക്കിങ്ങിനെക്കാളധികം ഈ പാഠത്തോട് ചേര്‍ത്തുവായിക്കാവുന്നത് ഹെലന്‍ കെല്ലറുടെ ആത്മകഥ തന്നെയാവും. എന്നാല്‍ പലപ്പോഴും വൈകല്യങ്ങളില്‍ തളര്‍ന്നുപോകുന്ന കണ്ണമ്മയാണ് കഥയില്‍ നിറയുന്നത്. റോസിമോളും ദേവുച്ചേച്ചിയും ഉള്‍പ്പെടുന്ന ബാഹ്യലോകം അവള്‍ക്കുനല്‍കുന്ന പ്രസാദാത്മകമായ കാഴ്ചപ്പാടും കുപ്പിവളപോലെ ക്ഷണികമാവുമെന്ന തോന്നലും വായനക്കാരെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തും. അന്ധതയെക്കാള്‍ അനാഥത്വവും നിസ്സഹായതയും കൂടിചേര്‍ന്നാണ് കണ്ണമ്മയുടെ ലോകത്തിന്റെ ഉള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ കെടുത്തുന്നത്.