Question

નીચેની પંક્તિઓનો વિચારવિસ્તાર કરો : [પ્રશ્ન ક્રમાંક 1 અથવા
:
1. સુખ સમયમાં છકી નવ જવું, દુ:ખમાં ન હિંમત હારવી;
સુખદુ:ખ સદા ટકતા નથી, એ નીતિ ઉર ઉતારવી.​

Answer 1

Answer:

9 - 8 | અર્થવિસ્તાર

Arth Vista Vicnes Vistar For All Schools

FEM, y Hari Pars (Ex. Principal s

શાળાકીય પરીવાઓ માટેના મહત્વના નવિસ્તા

• અર્થવિસ્તાર વિચાર વિસ્તાર

ઊંચીનીથી કર્યા કરે જીવનની ઘટમાળ

ભરતી કી ઓટ છે. મોટ પછી પાણ

આ પ્રો. વિમો પ્રકોની જેમ ગામન

માં પરિવર્તનદીમ છે એ વાત રજુ કરી છે.

વજન ઘડતી-પતી આવ્યા કરેછે, જેમ સામા

મસી. ધી ઓટ અને ઓછી માની શક્કરપણે

આવે જ છે, તેમ રાનમાં માત્ર ખખની ઘટમાળ

પ્પા કરે છે. મુખ અને દુખ એક સિક્કાની બે બાજુ

છે. ભજીયન સુન ો ન સાથે ડાર્યનું છે.પાક

વનમાં સુખી ભરતી આવે છે તો ક્યારેક થી

ઓટ આવે છે. આમ, માવજીવન સ્થિર નથી પણ

પરિવાર છે. આ માટે કવિનેશકુંતેવા પી દ્વારા

કુદરરો સાચી છે.

સતનો કહેવાના આપ એ છે તો આપણે સુખના

સામાં ગત જાવું ન જોઈએ. ૧૨૦, સુખ પછી દાખ

આવે એ જ માં કખ કે ભાત આવે ત્યારે

દિષ્કૃત ફેરવી ન જોઇએ તે તેનો સ્વીકાર કરવો જોઇએ

અને ભાવી કરવાનું ગળું પર્વ જોઇને એન

એક વિરસા ન કર્યું છે.

‘સુખ પા કી ના જવ

હું બધા નોમન હારી ચીજો કાપક છે.

સખા દિવસો કોઇના જાના નથી. આમ, સુખ અને દુખાવણ ના નવી. જેથી પા સુખ અને દુખની બાપાખવો જોઈએ.

*અવિસ્તાર વિચાર વિસ્તાર 12. *

ૐ હીન થી ના ડીના ૐ ડીન કાર્ય કરી ડીન માનવ આ ગિરી દ્વારા કરવું એ કા

સોઇ પણ રસનું મળ્યું તેના જનાજા કી નઢિ

પરંતુ ની કલમ ઘડી વાય છે.

ન એટલે વિઘ્ન નોથી પણ માણસ નિ

ૐળ જૂની વાતો કણાનો કે નઈ કાતો નથી.

કર શકુળાઇ બાવો આપતા વા વા

૩. ડુગી વુ કે આપણા વની

નથી.માાસ રા_વા બન્યું કે મેંગો ના જી

તેથી તે પોતે નીચો બનતો નથી. તેને સાચું માપ તો તેના

કર્મકારા જ મને થાય છે. રાવણકા કરવામા

બ્રીડીમ જાવ હતો. પરંતુ તે સોની ની

તેનું કુળ ઊંચુ હતું. તેની પાસે અપાર વૈશ્ય હતો, પણ

વિકાસની સા

તે મુખ્યમાન ની આપ આનો અને નિ

કક્ષાની માગતા

બીજી ખાનું ડૉ. ભીમરન આપ્યું એ

સામ દિયા હૂળા જનચા, પાની પી

મને રણ કોણ પી.એમ.ડી.ની ઉંડા પદવી પ્રાપ્ત કરી

હતી. તેમણે ભારત ના ડરમાં અને હેરો ધો

હતો. તેઓ ભારતના બંધારણના ઘતા તરીકે આવે

પડા દેશ અને દુનિયા ના સ્થાનમરાવે છે.

ખા. કોણ માસ નિયન મૂળમાં માવો

નિમ્ન ગણાતો નથી પરંતુ તેના તાર ધરીને કારણે

જ તે ઊંચો છે. નીચો ભય છે,

આપના

* પવિતા મિનાર #નાગ-07 અમને નાખો (ાણીની આગમાં

આગને પણ સ્વીશું અને બાગમાં

આ પક્તિઓમાં તે વે આપણા જીવનમાં આવતા

(વરિત રાખીને મનની મમતથી ધન રાજયોમાં

ઊડી દેવાનો ગાન કર્યું છે.

માણસની જાનનમાં ડગલે ને પગને સક કે મહારા

આવતા રહે છે. આપણે આવા હજારો ઝીલા મં

હંમેશા તેનાર નું જોએ. જો આણુ મન મક્કમ હો

તો થી તેવી વિકટ પર્તિમાં પણ આપણે હતો

ઓફ આવતી નથી, માસના મંતમ એની ગરી તે

સ્હેલી છે કે તે મુશ્કેલીને પણ મોબમાં રતી શકે છે

તીના પહાડમાથી કનૈમ કરણ પ્રેમી કે છે

મજબૂત મનનો મહિત કરે તો આવાને વાળમાં ફેરવી

છે.

મન હોય તો માળવે, અપાપ અમને દંડ ખેંચ્છા

દિન હોમની ધર્મ તેના પડકારોનો દમનો રી રામ

એટલું જ કહ્યું છે.

મગ મનના મુસાકુરન

કિમ પણ નથી મળતો

ચીન ફળમાં મલામાં મટતો માનની આ

જા, થલ અને નામનાં નામી બની બેટો છે,એ મનની

imનાનું વાજાગતું ઉદાહરણ છે.

મનોબળવાળો આ માની શું ન કરી સાથે

આમ, દઢ નવા અને ચ્છા શકત હોય તો અમે

તેવી વિકટ પતિને પણ પોતાને અનુરૂપ કરી કાય

અનિસ્ટાર વિચાર વિસ્તાર 11 * ઘટમાં ઘોડા ઘનનને તપ ચીઝ પાબ

અણદીઠેલી ભોમ પર પોવનમતું આ આ પક્તઓમાં વિવાદોમાં કહેવા થનગનદ પર 1 રસિયાને ઉજાગર કરે છે માનવજીવનની બારણે અભામાં યુવાન રા 5. ચાની આવતાં જ તેના ના અને નહેર જાગી ઊઠે છે. ગાજ કે દેશ માટે કચ કરી વાળવાની ધવની આગેકોનું મને સાસ કરમાં પાણી ખોલે છે. તેના આગમાં તો જુસ્સો, નવી તાકાત મારા કરાનો જાગી ઉઠે છે તેના વા ક્ષેત્રોમાં ક કરવા પર બની છે, રીયૌ કો પંપતી તરી

કે છે ત્યારે દુનિયાની કોઇ તાકાત તેની આડે આવા તો

નથી. બસ, તે ધારે છે. તેવાને જ રહે છે. એટલું જ

કચR I

ડગગનના મુસાફરને

વિપાલ પણ નડતી નથી

કવિનો પુવાનો કે નાભાણીને મુખ

=4 AT

• અર્થવિસ્તાર વિચાર વિસ્તાર છે.

બાદ ગામના મુજને માંહૈયું મરતા વાળ અમદીર્ઘ નાથ જાલોંય નથી માંગવું

આ પત્તઓ દ્વારા કવિ પ્રભુ પ્રત્યે સંતોષ અને

આભારની માગણી થાત કરે છે કે, પ્રભુખે માણસને

કહ્યું. મસ્તક અને કાએ ત્રણ વિશિષ્ટ અંગો એવા

આપ્યાં છે. જે બીજા પ્રાણીઓને નથી આપ્યા

આ ત્રણ અંગોને કારણે માણરા અન્ય પ્રાણીઓ

કરતાં દો પડે છે. પ્રભુએ માણસને થયુ આપ્યું. જેથી

તે ખૂબ દુખ, ધ-શી જેવી માગણીૌને સમજા

રાકે. પરતક આપ્યું જેથી તે સારું અને નવું નવું વિચારી

શકે. સારા-નવલા વચ્ચેનો ભેદ પામી રામે તેમજ

જાવનનો ધ્યેપ કે લક્ષ્ય નક્કી કરી શકે અને ન માટે

પોગ્ય આયોજન કરી શકે. આ આ વિદ્યા છે. લક્ષ્ય કે

આયોજનને મૂર્ત સ્વરૂપે આપના રથ આષા જેવો તે

પુરુષાર્થ કે મહેનત કરીને પોતાનો અને વિશ્વનો વિકા

સાધી છે. પાં ત્રણ અંગોના યોગ્ય ઉપયોગને કારણે

જ આજે માણસ સામાજિક આર્થિક ભૌતિક

આધ્યાત્મિક અને વિજ્ઞાન તેમ જ સાહિત્ય સંગીત અને

શિલ્પ જેવા વિાિ બી ચકામ કરી થી

પરિણામે બીજા પ્રાણીઓ કરતાં તે સુખ-સગવડાપ

જાવન જીવી રહો છે.

એટલું જ નડી, આજના આ ડિઝીટલ યુગમાં

પહથવાનો પ્રેમ આ અંગોને જ ખારી છે. પાર

દિવાલો વચ્ચે રહીને પણ માણસ ઈન્ટરનેટના માધ્યમ

પછી દિમાગ અને હાથ ઘડાવીને નાખો કરોડો રૂપિયા

મારે છે

આ કારણે કવિ પ્રભુનો આભાર મત કરતાં

રે છે તે પ્રભુ તમે અને જે થ્ય ત્રણ વસ્તુઓ

આપી છે તે મારા માટે કાફી છે. મને તોય છે. હવે

| મારે બીજા વસ્તુઓની શી જરૂર ? એટલે તો કવિ

છે. "બહુ દઈ દીપુ નાથ જા. ચોથું નથી માંગવું."