Question

7. एकस्य भिक्षुकस्य भिक्षापात्रे अञ्जलिपरिमिताः तण्डुलाः आसन्। सः अवदत्- भगवन्!
दया कुरु। कथम् अनेन उदरपूर्तिः भविष्यति' तदैव अन्यः भिक्षुकः तत्र आगच्छति वदति च
'भिक्षा देहि।' क्रुद्धः प्रथमः भिक्षुकः अगर्जत्- रे भिक्षुक! भिक्षुकमेव भिक्षां याचसे? तव
लज्जा नास्ति? द्वितीयः भिक्षुकः उक्तवान्- "तव भिक्षापात्रे अञ्जलिपरिमिताः तण्डुलाः
सन्ति। मम तु पात्रं रिक्तमेव, दयां कुरु। अर्धं देहि।' प्रथमः भिक्षुकः तत् न स्वीकृतवान्।
भिक्षापात्रे तण्डुलाकारं स्वर्णकणं पश्यति। आश्चर्यचकितः सः शिरः ताडयन् पश्चातापम्
द्वितीयः भिक्षुकः पुनः अवदत्- 'भोः! कृपणः मा भव। केवलम् एकं तण्डुलं देहि
प्रथमः भिक्षुकः तस्मै एकम् एव तण्डुलं ददाति। द्वितीये भिक्षुके गते सति प्रथमः भिक्षुकः
(ग) नि
9. प्राची
इदान
इदा
विव
अकरोत्-धिक माम्। धिक् मम मूर्खताम्।
(क) एकपदेन उत्तरत।
(i) कस्य भिक्षुकस्य भिक्षापात्रं रिक्तम् आसीत्?
(ii) 'धिक माम्' इति कः वदति?प्रथम: भिक्षुक :
(ii) प्रथमः भिक्षुकः दानी आसीत् अथवा कृपणः?टानी
(ख) एकवाक्येन उत्तरत।
(i) प्रथमः भिक्षुकः स्वभिक्षापात्रे किं पश्यति?
(ii) द्वितीयः भिक्षुकः एकस्य तण्डुलस्य कृते किं ददाति?
गुरु
सा
i​

Answer 1

Answer:

dono hindi bro dry for thiz