Question

a,b,અને c હરખા હીસ્સા ના ભાગીદારો તેમની કૂલ મુડી ૪,૫૦,૦૦૦ છે તેમની મૂડી નુ પમાણ ૧:૩:૨ છે પેઢી મુડી પર વાષિક ૯% ના દરેક વ્યાજ ચૂકવે છે ભાગીદારી c નેવાડા મુડીના વ્યાજ સહીત ૭૩,૫૦૦ મળયા છે તો ભાગીદારી a અને b ને મુખી ના વ્યાજ સહીત કેટલા રૂપિયા મળે ?
​

Answer 1

Answer:

ભારતમાં આવક વેરો

ભારત સરકાર વ્યક્તિઓ, હિન્દુ અવિભાજિત કુટુંબો (HUFs), કંપનીઓ, પેઢીઓ, (વ્યક્તિઓના સમૂહ અને વ્યક્તિઓના મંડળ તરીકે ઓળખાતી) સહકારી મંડળીઓ અને ટ્રસ્ટ તેમજ અન્ય કોઈ પણ બનાવટી વ્યક્તિની કરપાત્ર આવક પર આવક વેરો લાદે છે. કરની વસૂલાત પ્રત્યેક વ્યક્તિ પાસેથી જુદી જુદી છે. ભારતીય આવકવેરા કાયદા, 1961 પ્રમાણે કરની વસૂલાત કરાય છે. ભારતીય આવકવેરા વિભાગનું સંચાલન સેન્ટ્રલ બૉર્ડ ઓફ ડિરેક્ટ ટેક્સીસ (CBDT) દ્વારા કરાય છે અને તે ભારત સરકારના નાણાં મંત્રાલય હેઠળના મહેસૂલ વિભાગનો ભાગ છે.

દરેક વ્યક્તિ જેની કુલ આવક, આવક વેરો વસૂલવા પાત્ર ન હોય તેવી મહત્તમ રકમ કરતાં વધી જાય, તે કર દાતા છે, અને સંબંધિત મૂલ્યાંકન વર્ષના નાણાકિય કાયદા હેઠળ સૂચવાયેલા દર અથવા દરોએ આવક વેરો ચૂકવવા પાત્ર છે, અને આ વેરો વ્યક્તિના રહેણાક દરજ્જાના આધારે નક્કી કરાવો જોઈએ.

અસ્થિરતા એ આવકના પ્રકાર પર આધારિત છે, એટલે કે, તે આવક મહેસૂલ છે તે મૂડી. આવકના કરના સિદ્ધાંતો આ મુજબ છે-:

આવકવેરાના દરો/સ્લેબનો દર (%) 2,00,000 સુધી = શૂન્ય 2,50,000 સુધી(60વર્ષ કે તેથી વધુ ઉંમરના નિવાસી વ્યક્તિઓ માટે) = શૂન્ય

for all assasy

2,70,000 – 5,00,000 = 10%

5,00,001 – 10,00,000 = 20%

10,00,001 થી વધારે = 30%

શિક્ષણ વેરો આવકવેરા પર 3 ટકાએ લાગુ પડે છે, વધારાનો કર = લાગુ નથી પડતો

આવાસી દરજ્જો

ત્રણ આવાસી દરજ્જા, આ પ્રમાણે છે.,

(i) સામાન્ય રીતે રહેતા નિવાસીઓ (નિવાસીઓ)

(ii) નિવાસીઓ પરંતુ સામાન્ય નિવાસીઓ નહિં અને

(iii) બિન નિવાસીઓ. વ્યક્તિનો આવાસી દરજ્જો નક્કી કરવા માટે કેટલાક તબક્કાઓનો સમાવેશ થાય છે[૧]

તમામ નિવાસીઓ ભારતની બહારથી થતી આવક સહીત, તેમની તમામ આવક માટે કરપાત્ર છે.[૨] બિન નિવાસીઓ માત્ર ભારતમાં મેળવેલી આવક અથવા ભારતમાં ઉપાર્જિત કરેલી આવક માટે કરપાત્ર છે. સામાન્ય નિવાસીઓ ન હોય તેઓ ભારતમાં મેળવેલી આવક અથવા ભારતમાં ઉપાર્જિત કરેલી આવક અને ભારતમાંથી સંચાલિત ધંધા અથવા વ્યવસાયમાંથી થતી આવકના સંબંધમાં કરપાત્ર છે.

આવકના મથાળાઓ

વ્યક્તિની કુલ આવકને પાંચ મથાળાઓમાં વહેંચવામાં આવે છે, જેમ કે., કરપાત્ર[૩]:

આવકના વ્યક્તિગત મથાળાઓ

પગારની આવક

નોકરીદાતા-કર્મચારી સંબંધ હેઠળ પગાર તરીકે મેળવાતી તમામ આવક પર આ મથાળા હેઠળ વેરો લેવાય છે. જો લઘુત્તમ માફી મર્યાદા કરતાં આવક વધી જતી હોય, તો ટેક્સ ડિડક્ટેડ એટ સોર્સ (TDS), તરીકે નોકરીદાતાઓએ ફરજિયાતપણે વેરો અટકાવી રાખવો પડે છે, અને તેમના કર્મચારીઓને ફોર્મ 16 (Form 16) પૂરું પાડવું પડે છે, જે વેરાની કપાત અને ચૂકવાતી ચોખ્ખી આવક દર્શાવે છે. વધુમાં, ફોર્મ 16માં પગારમાંથી કપાતી અન્ય કપાતો પણ દર્શાવેલી હશે જેમ કેઃ

તબીબી ભરપાઈઃ જો બિલ રજૂ કરાયા હોય તો દર વર્ષે રૂ. 15,000 સુધી વેરામુક્ત છે.

પરિવહન ભથ્થુઃ જો પરિવહન ભથ્થા તરીકે અપાતા હોય તો દર મહિને રૂ. 800 સુધી (દર વર્ષે રૂ. 9,600) વેરામુક્ત છે. આ રકમ માટે કોઈ બિલની જરૂર નથી.

વ્યવસાયી વેરોઃ સામાન્ય રીતે કુલ આવક પર આધારિત સ્લેબ્ડ રકમ તરીકે, મોટા ભાગના રાજ્યો પ્રત્યેક વ્યવસાયના આધારે રોજગાર પર વેરો વસૂલે છે. આવા ચૂકવાયેલા વેરાઓ આવકવેરામાંથી બાદ થવાપાત્ર હોય છે.

ઘર ભાડું ભથ્થુઃ નીચેનામાંથી જે સૌથી ઓછું હોય તે કપાત તરીકે મળી શકે છે

વાસ્તવિક મળતું એચઆરએ(HRA)

મૂળ ‘પગાર’ના 50%/40%(મેટ્રો-નોન મેટ્રો)

ચૂકવાતા ભાડામાંથી ‘પગાર’ના 10% બાદ. આ હેતુ માટે મૂળ પગાર એટલે નક્કી કરેલા ભાવે વેચાણ પરની દલાલી+હિસ્સો રચતું મૂળ+મોંઘવારી ભથ્થું.

ઉપરની તમામ કપાતો બાદ પગારમાંથી થતી આવક ચોખ્ખી આવક છે.

મકાન મિલકતથી આવક

જેના દ્વારા મકાન મિલકતથી થતી આવકની ગણતરી કરાય છે તેને વાર્ષિક મૂલ્ય કહેવાય છે. વાર્ષિક મૂલ્ય(ભાડેથી અથવા લીઝ પર અન્યને વાપરવા અપાયેલી મિલકતના કિસ્સામાં) નીચેનામાંથી જે સૌથી વધુ હોય તે ગણાય છેઃ

મળેલું ભાડું

નગરપાલિકા મૂલ્યાંકન

વાજબી ભાડું (આવકવેરા વિભાગ દ્વારા નક્કી કરાયા મુજબ)

જો મકાન ભાડેથી નથી અપાયુ અને અથવા લીઝ પર નથી અપાયું અને વ્યક્તિ પોતે પણ તે મકાનનો ઉપયોગ નથી કરી રહી. તો તેનું વાર્ષિક મૂલ્ય માલિક પાસે જમા થતું હોવાનું મનાય છે. જો મકાનમાં માલિક જ રહેતો હોય તો મકાનનું વાર્ષિક મૂલ્ય શૂન્ય તરીકે લેવામાં આવે છે. (જો કે એક કરતાં વધુ મકાનનો માલિક દ્વારા પોતે ઉપયોગ થતો હોય તો અન્ય મકાન/મકાનોનું વાર્ષિક મૂલ્ય કરપાત્ર છે.) અને તેમાંથી, નગરપાલિકા વેરો બાદ કરીને ચોખ્ખું વાર્ષિક મૂલ્ય મેળવી શકાય છે. આ ચોખ્ખા વાર્ષિક મૂલ્યમાંથી, બાદ થાય:

ચોખ્ખા મૂલ્યના 30% સમારકામ ખર્ચ તરીકે (આ ફરજિયાત કપાત છે)

મકાન માટેની આવાસ લૉન પર ચૂકવાતું અથવા ચૂકવવાપાત્ર વ્યાજ

માલિક દ્વારા પોતે વપરાતા મકાનના કિસ્સામાં ચૂકવાતા અથવા ચૂકવવાપાત્ર વ્યાજની મહત્તમ મર્યાદા રૂ, 1,50,000 (જો લૉન 1 એપ્રિલ 1999ના રોજ અથવા ત્યાર બાદ લેવાઈ હોય અને મકાનનું બાંધકામ 3 વર્ષની અંદર પૂરું થયું હોય) અને રૂ, 30,000 (જો લૉન 1 એપ્રિલ 1999 પહેલા લેવાઈ હોય) હોઈ શકે છે. માલિક દ્વારા પોતે ન વપરાતા હોય તેવા તમામ મકાન માટે, સંપૂર્ણ વ્યાજ, કોઈ પણ મહત્તમ મર્યાદા વિના, બાદ થવાપાત્ર છે.

બાકીની રકમ કરપાત્ર આવકમાં ઉમેરાય છે.

ધંધા અથવા વ્યવસાયથી થતી આવક

નુકસાનને આગળ લઈ જવું

એક ઉદાહરણ. એક આર્કિટેક (સ્થપતિ) એક ઘર માટે કામ કરે છે અને પોતાના ગ્રાહકો માટે આ કામને આગળ ધપાવે છે. નીચે દર્શાવેલા તમામ ખર્ચાઓ તેની વ્યવસાયી ફીમાંથી બાદ કરવામાં આવશે.

તે કમ્પ્યૂટર વાપરે છે,

જ્યાં મકાન બાંધવાનું છે તે સ્થળે તે પોતાની કારમાં પ્રવાસ કરે છે,

ચુકવણી રકમ ઉઘરાવવામાં મદદ માટે તેની પાસે પટાવાળો છે

તેની પાસે એક નોકર છે જે રોજ કામે આવે છે

સૉસાયટી જાળવણી બિલનો ભાગ

કરાયેલો મનોરંજન ખર્ચ..

તેની વ્યવસાયી જરૂરિયાત મુજબના પુસ્તકો અને સામયિકો.

કલમ 28માં દર્શાવાયેલી આવક મુજબ, એટલે કે, કલમ 30 અને 43Dમાં આવતી જોગવાઈઓના અનુસંધાનમાં “ધંધા અથવા વ્યવસાયથી આવક” તરીકે વેરાપાત્ર આવકની ગણતરી થવી જોઈએ. જો કે આ પ્રકરણમાં વધુ કેટલીક કલમો છે, જેમકે, કલમ 44થી 44DA (કલમ 44AA, 44AB & 44C સિવાય), જે સંપૂર્ણપણે પોતાની અંદર જ ગણતરી ધરાવે છે.

Explanation:

I HOPE IT HELPS. ☺FOLLOW ME. ✌