Question

தமிழில் ஓரெழுத்து ஒரு மொழிகளின் பெருக்கம் குறித்து இளங்குமரனார் கூறும் செய்திகளைத் தொகுத்து எழுதுக.

Don't spam

Answer 1

முன்னுரை :

தமிழ்மொழி பழங்காலம் தொட்டு இயங்கி வருதல் அதன் பெருஞ்சிறப்பு. தமிழ்மொழி செந்தமிழாகவும் செழுந்தமிழாகவும் உயிரோட்டத் தமிழாகவும் இருந்து வருகிறது. தமிழில் ஓரெழுத்து ஒரு மொழிகளின் பெருக்கத்தை இக்கட்டுரையில் காண்போம்.

தொல்காப்பியம் :

சொல் என்பதற்கு நெல் என்பது பொருள். நெல்லில் பதர் உண்டு. சொல்லில் பதர் இருந்தலாகாது. ‘எல்லாச் சொல்லும் பொருள் குறித்தனவே’ என்பது தொல்காப்பியர்மொழி. மொழி என்பதற்குச் சொல் என்பதும் ஒரு பொருள். மொழியானது ஓர் எழுத்துமொழி, ஈரெழுத்து மொழி, இரண்டுக்கு மேற்பட்ட எழுத்துகள் உடைய மொழி என மூவகைப்படும். ‘நெட்டெழுத்து ஏழே ஓரெழுத்து ஒருமொழி’ என்றும் ‘குற்றெழுத்து ஐந்தும் மொழி நிறைபு இலவே’ என்றும் தொல்காப்பியர் கூறுகிறார்.

ஓரெழுத்து ஒரு மொழிகள் :

உயிர் வரிசையில் ஆறு எழுத்துகளும், ம வரிசையில் ஆறு எழுத்துகளும், த, ப, நம் என்னும் வரிசைகளில் ஐந்து ஐந்து எழுத்துகளும், க, ச, வ என்னும் வரிசைகளில் நான்கு நான்கு எழுத்துகளும், ய வரிசையில் ஒன்றும் ஆக நாற்பது நெடில்கள் ஓரெழுத்து ஒரு மொழியாக வரும் என்றார் நன்னூலார். நொ, து என்னும் குறில்களையும் சேர்த்து நாற்பத்து இரண்டு என்றார்.

‘பூ’ மற்றும் ‘யா’ :

‘பூ’ என்பதும் ‘கா’ என்பதும் ஓரெழுத்து ஒரு மொழி. இவை இரண்டையும் இணைத்துப் பூங்கா எனக் கலைச்சொல் உருவாயிற்று. ‘யா’ என்பது வினா. யாது, யாவர், யாவன், யாவள், யாங்கு, யாண்டு, யார், யாவை என்றெல்லாம் வினாவுவதற்கு முன் ‘யா’ என்ற எழுத்து முதலில் நிற்கிறது.

‘ஆ’ மற்றும் ‘மா’ :

ஆ, மா, நீ, மீ, பீ, ஊ, சே, தே இவை ஓரெழுத்து ஒரு மொழிகள். ஆ, மா என்பவை இணைந்து ஆமா எனக் கலைச்சொல் வடிவம் பெற்றுள்ளது. காட்டுப் பசுவுக்கு ‘ஆமா’ என்று பெயர். மா என்பது மாநாடு, மாநிலம், மாஞாலம் என்ற சொற்களில் பெரிய’ என்னும் பொருளில் அமைந்துள்ளது. ‘மா’ என்னும் ஓரெழுத்து ஒரு மொழி இயல்பு வழக்கிலும் இலக்கிய வழக்கிலும் திகழ்கின்றது. மாந்தளிர் நிறத்தை மாநிறம் என்றனர். அரிமா, பரிமா, நரிமா, வரிமா, கரிமா என்று வந்து விலங்கினப் பெயராகிறது.

பிற எழுத்துகள் :

ஈ என்னும் எழுத்து ஒலிக்குறிப்பைக் காட்டுகிறது. மாட்டு ஈ, தேன் ஈ எனப் பகுத்தும் வழங்கப்படும். ஈ என்பது ஈக என்னும் பொருளில் வழங்குதல் வெளிப்படை ஆகும். ஈ என்று பல்லைக் காட்டாதே என்று அறிவுரை கூறவும் பயன்படும். போ, வா, நீ, சூ, சே, சை, சோ என்பவை இன்று அனைவராலும் வழங்கப்படுகின்றன. நன்னூலார் கூறிய ஓரெழுத்து ஒரு மொழிகளில் சில இன்று வழக்கில் இல்லை. இன்று வழக்கில் உள்ளவை நன்னூலார் கூறிய பட்டியலில் இல்லை என்று தெளியலாம்

Answer 2

Concept Introduction: தமிழ் மொழி இந்திய துணைக்கண்டத்தின் மிகவும் பழமையான மொழி.

Explanation:

We have been Given: தமிழில் ஓரெழுத்து ஒரு மொழிகளின் பெருக்கம் குறித்து இளங்குமரனார் கூறும் செய்திகளைத் தொகுத்து எழுதுக.

We Have to Find: சரியான பதில்.

தமிழ் இலக்கியம் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் மேலான செழுமையான மற்றும் நீண்ட இலக்கிய பாரம்பரியம் கொண்டது. தற்போதுள்ள பழமையான படைப்புகள் முதிர்ச்சியின் அறிகுறிகளைக் காட்டுகின்றன, இது இன்னும் நீண்ட கால பரிணாம வளர்ச்சியைக் குறிக்கிறது. தமிழ் இலக்கியத்திற்கான பங்களிப்பாளர்கள் முக்கியமாக தென்னிந்தியாவைச் சேர்ந்த தமிழ் மக்களிடமிருந்தும், தற்போது தமிழ்நாடு, கேரளா, இலங்கையில் இருந்து இலங்கைத் தமிழர்கள் மற்றும் புலம்பெயர்ந்த தமிழ் மக்களை உள்ளடக்கிய நிலம் உட்பட. தமிழ் இலக்கிய வரலாறு தமிழ்நாட்டின் வரலாற்றைப் பின்பற்றுகிறது, பல்வேறு காலகட்டங்களின் சமூக, பொருளாதார, அரசியல் மற்றும் கலாச்சாரப் போக்குகளை நெருக்கமாகப் பின்பற்றுகிறது. ஆரம்பகால சங்க இலக்கியம், கிமு 300க்கு முன் தேதியிட்டது, காதல், போர், சமூக விழுமியங்கள் மற்றும் மதம் உட்பட வாழ்க்கையின் பல அம்சங்களைக் கையாளும் பல்வேறு கவிஞர்களின் தொகுப்புகள் உள்ளன.[1] இதைத் தொடர்ந்து ஆரம்பகால இதிகாசங்கள் மற்றும் அறநெறி இலக்கியங்கள், ஷைவர்கள், வைஷ்ணவர்கள், அஜீவிகள், ஜெயின் மற்றும் பௌத்த ஆசிரியர்கள் மற்றும் கவிஞர்களால் எழுதப்பட்டது, இது கிபி 5 ஆம் நூற்றாண்டு வரை நீடித்தது. கிபி 6 முதல் 12 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, நாயன்மார்கள் (சைவ முனிவர்கள்) மற்றும் ஆழ்வார்கள் (வைணவ முனிவர்கள்) எழுதிய தமிழ் பக்தி கவிதைகள், பின்னர் முழு இந்திய துணைக்கண்டத்தையும் மூழ்கடித்த மாபெரும் பக்தி இயக்கத்தை பறைசாற்றியது. இந்தக் காலத்தில்தான் கம்பராமாயணம், பெரிய புராணம் போன்ற மிகப் பிரமாண்டமான தமிழ் இலக்கியச் செவ்வியல் நூல்கள் இயற்றப்பட்டன, மேலும் பல கவிஞர்கள் ஏகாதிபத்திய சோழர் மற்றும் பாண்டியப் பேரரசுகளால் ஆதரித்தனர். பிற்கால இடைக்காலத்தில் பல வகைப்பட்ட சிறு இலக்கியப் படைப்புகள் மற்றும் சில முஸ்லீம் மற்றும் ஐரோப்பிய எழுத்தாளர்களின் பங்களிப்புகளும் காணப்பட்டன.

Final Answer: தமிழ் இலக்கியம் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் மேலான செழுமையான மற்றும் நீண்ட இலக்கிய பாரம்பரியம் கொண்டது. தற்போதுள்ள பழமையான படைப்புகள் முதிர்ச்சியின் அறிகுறிகளைக் காட்டுகின்றன, இது இன்னும் நீண்ட கால பரிணாம வளர்ச்சியைக் குறிக்கிறது. தமிழ் இலக்கியத்திற்கான பங்களிப்பாளர்கள் முக்கியமாக தென்னிந்தியாவைச் சேர்ந்த தமிழ் மக்களிடமிருந்தும், தற்போது தமிழ்நாடு, கேரளா, இலங்கையில் இருந்து இலங்கைத் தமிழர்கள் மற்றும் புலம்பெயர்ந்த தமிழ் மக்களை உள்ளடக்கிய நிலம் உட்பட. தமிழ் இலக்கிய வரலாறு தமிழ்நாட்டின் வரலாற்றைப் பின்பற்றுகிறது, பல்வேறு காலகட்டங்களின் சமூக, பொருளாதார, அரசியல் மற்றும் கலாச்சாரப் போக்குகளை நெருக்கமாகப் பின்பற்றுகிறது. ஆரம்பகால சங்க இலக்கியம், கிமு 300க்கு முன் தேதியிட்டது, காதல், போர், சமூக விழுமியங்கள் மற்றும் மதம் உட்பட வாழ்க்கையின் பல அம்சங்களைக் கையாளும் பல்வேறு கவிஞர்களின் தொகுப்புகள் உள்ளன.[1] இதைத் தொடர்ந்து ஆரம்பகால இதிகாசங்கள் மற்றும் அறநெறி இலக்கியங்கள், ஷைவர்கள், வைஷ்ணவர்கள், அஜீவிகள், ஜெயின் மற்றும் பௌத்த ஆசிரியர்கள் மற்றும் கவிஞர்களால் எழுதப்பட்டது, இது கிபி 5 ஆம் நூற்றாண்டு வரை நீடித்தது. கிபி 6 முதல் 12 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, நாயன்மார்கள் (சைவ முனிவர்கள்) மற்றும் ஆழ்வார்கள் (வைணவ முனிவர்கள்) எழுதிய தமிழ் பக்தி கவிதைகள், பின்னர் முழு இந்திய துணைக்கண்டத்தையும் மூழ்கடித்த மாபெரும் பக்தி இயக்கத்தை பறைசாற்றியது. இந்தக் காலத்தில்தான் கம்பராமாயணம், பெரிய புராணம் போன்ற மிகப் பிரமாண்டமான தமிழ் இலக்கியச் செவ்வியல் நூல்கள் இயற்றப்பட்டன, மேலும் பல கவிஞர்கள் ஏகாதிபத்திய சோழர் மற்றும் பாண்டியப் பேரரசுகளால் ஆதரித்தனர். பிற்கால இடைக்காலத்தில் பல வகைப்பட்ட சிறு இலக்கியப் படைப்புகள் மற்றும் சில முஸ்லீம் மற்றும் ஐரோப்பிய எழுத்தாளர்களின் பங்களிப்புகளும் காணப்பட்டன.

#SPJ2