एक रस्ते की आत्मकथा. निबंध in Hindi.
plzz frnds help me
Answers
Answer:
मध्यंतरी ‘तरुण भारत’ तसेच इतर वर्तमानपत्रांमध्ये नागपुरातील रस्त्यांबद्दल बरेच चर्चितचर्वण व छायाचित्रे येत होते. तेव्हापासून माझे व लेखकाचे हितगुज सुरू होते. मी लेखकाला विनंती केली की- माझी आत्मकथा तुमच्या लेखणीतून उतरते का बघा! म्हणजे सर्वांना माझ्या व्यथा कळतील.
मित्रांनो, माझा जन्म कधी झाला, हे जरी मला आठवत नसले, तरी तो रामायण-महाभारत घडण्याच्या आधी नक्कीच झाला. कारण राम माझ्या अंगावरूनच वनवासात गेले तर महाभारतासाठी माझाच वापर झाला. मला आठवते- माझ्या लहानपणी माझे नाव ‘पायवाट’ असे होते. अगदी पायी जाण्यापासून तर बैलगाडी, खेचर, घोडागाडी सुद्धा बिनभोबाट माझ्या अंगावरून जायची. पण मला कधी त्रास व्हायचा नाही, अगदी खाचखळगे असून सुद्धा!
मी अगदी किर्रऽऽ घनदाट जंगलातून सुद्धा पसरलेलो होतो, ज्यावरून हिंस्त्र श्वापदेही फिरायचे, पण मला त्यांची कधी भीती वाटली नाही. छत्रपती शिवाजी महाराज, महाराणा प्रताप, राणी लक्ष्मीबार्ई, स्वातंत्र्यवीर सावरकर तसेच अनेक रथी- महारथी, स्वातंत्र्य सैनिक देश प्रेमाखातर माझ्या अंगावरून स्वारी करून जायचे, याचा मला नितांत अभिमान वाटायचा.
Explanation:
Answer:
Hey there
सड़क की आत्मकथा
मैं सड़क हूँ। मेरे प्रकार अनेक- मेरे अनेक प्रकार हैं।
- पगडंडी मेरा एक रूप है। इससे बड़ा एक रूप और है। मैं लोगो की जरूरतों के हिसाब से अपने रो बना लेती हूं| मैं सड़क सबको उनकी मंजिल तक पहुंचती हूं|
- सबको एक दुसरे से मिलवाती हूं| एक स्थान से दुसरे स्थान तक जाने के लिए सब के काम आती हूं| मानव के साथ हर जीव जैसे पशु, पक्षी, कीड़े-मकौड़े आदि भी मेरा भरपूर प्रयोग करते हैं।
- जानवर भी मेरा प्रयोग करते है| मैं गाँवों, नगरों, और देशों को परस्पर जोड़कर उनमें भाईचारे का भाव पैदा करती हूँ।
मेरा एक ही लक्ष्य है लोगो को उनकी मंजिल तक पहुंचना|
Hope it helps you