India Languages, asked by pksinghakkssjennsk, 8 months ago

एकस्मिन् ग्राम एका धेनुः आसीत्। सा प्रतिदिनं ग्रामाद् दूरं तृणं चरितुम् अगच्छत् ।
एकदा सायं सा आगच्छति स्म। मार्गे एक: व्याघ्रः आगच्छत् अवदत् च-“अहं बुभुक्षितः अस्ति । तव
मार्स खादिष्यामि।" धेनुः निर्भीका आसीत् । सा अवदत्-"गृहे मम एक: वत्सः अस्ति । सायं यदा सः
मम दुग्धं पास्यति, ततः परम् अहं पुनः अत्र आगमिष्यामि। इदानीं मां त्यजतु भवान्।" व्याघ्रोऽवदत्-
"तब बचने क: विश्वास?" धेनुः अवदत्-"सत्यं वदामि। अहम् आगमिष्यामि एव।" तदा व्याघ्रः
14
धेनुः गृहम् आगच्छत् । वत्सः तस्याः दुग्धम् अपिबत्। ततः सा स्ववचनं पालयितुं तत् स्थाने आगच्छत्।
धेनुं दृष्ट्वा व्यानः चकितीऽभवत्। Translate into Hindi​

Answers

Answered by neha3099
0

Explanation:

ek gav me ek gaay rahti thi.Vo roz dur dur tak jaya karti. ek baar sham ka samy tha to uske samne vyargha aa gya wah bola mai tumhe maar ke kha jayunga gaay dar gyi wah boli mera ek bacha hai mai use doodh pila kar khud aayungi tumhare pass fir tum mujhe kha lena vyagh ko vishwas nahi hua gaay boli mai khud aayungi gaay fir ghar chali gyi apne bache ko doodh pilaya or khoob pyaar kiya fir wah jungle mein wapas aa gyi gaay ne dekha vyan mar gya.

HOPE IT'S CORRECT. PLEASE MARK IT AS BRAINLIEST AS IT IS SO TOUGH

Similar questions