Question

एकदा राजकु मार: सिद्धार्थ: विहारार्थम उपिनं गत:। िहिा एकं क्रन्दन-ध्िननं श्रुत्िा ि: इतस्तत: अपश्यत । बाणेन विद्ध: एक: हंि: भूमौ पनतत: आिीत । एतत
अधारयत । अत्रान्तरे देिदत्त: धािन तत्र प्राप्त: सिद्धार्थस्य हस्ते हंिं दृष्ट्िा ि: उच्िै: अिदत
कु िथन्तौ राजिभां गतौ। राजा ििं िृत्तान्तम आकर्णयथ आहदशत (के विं प्रश्नद्वयम् ) दृष्ट्िा सिद्धार्थस्य चित्तं करुणया व्याकु लं जातम । ि: धावित्िा हंिस्य शरीरात बाणं ननष्टकास्य तम अङ्के
- “सिद्धार्थ! एष: मम हं:। अहं बाणेन एनम ननपातयत । अत: मह्यम देहह”। सिद्धार्थ: दृढ़तया अिदत - “अहं न दास्यासम। अहम अस्य रक्षक: अस्स्म”। तदा तौ वििादं - “यस्य पाश्िे हंि:
आगसमष्टयनत तस्यैि भविष्टयनत”। हंि: सिद्धार्थस्य िमीपं गतिान । ित्यसमदम । भक्षकात रक्षक: श्रेयान
- इसका उपयुकत् शिर्षक लिखिए । -​

Answer 1

sirsak - sudhartttttttttt