Question

essay on Atithi devo bhav in gujarati

Answer 1

મહેમાનો અમારી સંસ્કૃતિ સભાનતા પ્રકૃતિ છે. જ્યાં તેઓ શ્રેષ્ઠ સ્થાને પોતાને જતા હોય ત્યાં જ તેઓ જાય છે તેમની શ્રદ્ધા માત્ર તેમને સેવા આપે છે. મહેમાન દ્વારા જોવામાં આવતી આંખ તરત જ જોઈ શકાય છે. મહેમાનોનું મૂલ્ય ગૌરવ સાથે વધે છે. કૃષ્ણ, સુદામાના નામની જેમ જ સાંભળે છે ત્યારે, એકદમ પગ તેમના દર્શન માટે મંદિરમાં આવે છે, કૃષ્ણ પોતાના ઘાયલ પગ પોતાના હાથથી ધોવાથી મહાનતા દર્શાવે છે. ભગવાન, જે તૂટી ટેંડલને સુદામા માટે પૂછવાથી આધ્યાત્મિકતામાં ગડબડ કરે છે, તે મહેમાન માટે સામાન્ય સામાન્ય બનાવવાનો દૈવી અભિવ્યક્તિ છે. કરુણા ના લાચારી આલિંગવું કરવાનો હોવાથી આતિથ્ય કબ્રસ્તાન છે મહેમાનો જે મહેમાનો પર હસતાં હોય તે શાપને શોધવા. મહેમાનને ભાવ માટે ભૂખ્યા છે, મિલકત નહીં. મહાત્મા વિદુરના ઘરમાં ભગવાનના ઊગતાને કોણ નથી જાણતા? દુર્યોધનનું ઘર કોઈ પણ કારણ વિના ત્યજી દેવાયું હતું. પ્રેમ પર શબરીના જેરી બેરી ફીડ્સ પ્લમની મીઠાશ જાણવા માટે, શબરી રામની ખવડાવીને અજાણપણે ખુશ છે, એક અસ્થિર આંચકો. મહેમાન એવું છે જે ખાવું વગર દોષ લાગે છે અને અનુભવે છે. મહેમાનો સતત બગાડેલા કામને નિયંત્રિત કરવા માટે ધર્મ જાળવી રાખવા માટે માન આપે છે. મહેમાનના સંદર્ભમાં, અમૃતના ઉપાયને અમૃત દ્વારા જગદીશ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. આ સન્માન લીધા વિના, એક અમૃતને માત્ર નિંદ્રાવસ્થામાંથી લઈ જવું અને એક બિનઆરોગ્યપ્રદ સ્થાન લેવું, મહેમાનને રાહુ બન્યા પછી તેનું માથું પણ ગુમાવવું પડશે. આસન પોસ્ટ પર, જેઓ તેમના આસન્સ છોડી મહાન બની જાય છે અતિથિ વિના, મહેમાનનું પ્રદર્શન મૂલ્ય આપનાર વ્યક્તિમાં અણગમો વધે છે. ભૂખ્યા મહેમાન વધારો અને દુઃખ પર શાપ અભાવ ગેસ્ટ સંતોષ અનંત ફળદાયી છે. જેઓ અચકાતા હોય છે, ભૂખમરા ભૂખ એ સદાચારી છે. રહેમિ કહે છે- રહહિમિન જળાશય બિન પાણી સબૂન. ગઠ્ઠો પ્રેમના થ્રેડ પર પડે છે. તેથી મહેમાન ભગવાન છે.