Essay on useful honey bee in Marathi
Answers
Hello
एक सर्वपरिचित कीटक. मधमाशीचा समावेश संधिपाद संघाच्या कीटक वर्गाच्या हायमेनॉप्टेरा गणाच्या एपिडी कुलात केला जातो. जगात मधमाशीच्या चार जाती आढळून येतात. एपिस ही मधमाशीची मुख्य प्रजाती आहे. या प्रजातीतील सर्व मधमाश्यांना नांगी असते आणि त्यांना दुखावल्यास त्या नांगीने डंख मारतात. त्यांपैकी एपिस मेलिफेरा ही जाती यूरोप, आफ्रिका आणि अमेरिका येथे आढळते, तर ए. डॉर्‌सॅटा, ए. सेराना इंडिका आणि ए. फ्लोरिया या तीन जाती भारतात आढळतात.
एपिस मेलिफेरा : या मधमाशीला ‘इटालियन मधमाशी’ म्हणतात. तिची लांबी ८–१३ मिमी. असते. या मधमाश्या कृत्रिम लाकडी मधुपेट्यांत पाळतात. पंजाब आणि हरियाणा या राज्यांत अलीकडे या मधमाश्या मोठ्या प्रमाणावर पाळताना दिसून येतात.
एपिस डॉर्‌सॅटा : स्थानिक भाषेत तिला ‘आग्या मधमाशी’ म्हणतात, तर त्यांच्या पोळ्याला ‘आग्या मोहोळ’ म्हणतात. भारतात आढळणाऱ्या मधमाश्यांमध्ये आकारमानाने ही सर्वांत मोठी असून तिची लांबी १८–२१ मिमी. असते. ती डोंगरमाथ्यापासून उतरणीवर सर्वत्र आढळते. तिचे घरटे म्हणजे पोळे आकारमानाने खूप मोठे असून ते १ मी. लांब, तर ०·७५ मी. रुंद असू शकते. पोळे उघड्यावर असून खडकाला, मोठ्या झाडाच्या फांद्यांना अथवा उंच इमारतीच्या छताला चिकटलेले असते. या मधमाश्या अतिशय चिडखोर आणि नांगीने डंख मारणाऱ्या असतात. त्यांच्या उघड्यावर राहण्याच्या आणि नांगी मारण्याच्या सवयीमुळे त्यांना कृत्रिम लाकडी मधुपेट्यांत पाळता येत नाही.
Thanku✌✌
Answer:
मधमाशीचे मध प्राचीन काळापासून मानवजातीला ज्ञात आणि बहुमोल मानले जाते. आयुर्वेदात मधमाशाच्या मधचे बरेच प्रकार आहेत. त्यांचे प्रभाव भिन्न आहेत आणि ‘माक्षिका’ औषधीदृष्ट्या सर्वोत्कृष्ट मानले जातात. आधुनिक वैज्ञानिक दृश्यांनुसार, मधमाशांच्या मधमाशीचे उत्तम उत्पादन अ‍ॅपिस मेलीफेरा यांनी केले आहे. श्रीलंकेत प्रामुख्याने मध तयार करणारी मधमाशी म्हणजे एपिस सेराना. या सर्व्हेचे उद्दीष्ट म्हणजे मधमाशीच्या मधचे महत्त्व आणि त्यावरील औषधी, सौंदर्यप्रसाधने आणि सामान्य मूल्ये यावर भर देणे. समानार्थी शब्द, निर्मिती, संविधान, गुणधर्म आणि काढण्याची पद्धत आणि मधमाशाच्या मधच्या वापराचे तपशील मजकूर पुस्तके, श्रीलंकेच्या गॅले जिल्ह्यातील 'कालाहे' ग्रामस्थ आणि पाश्चात्य आणि दक्षिण प्रांतातील पारंपारिक आणि आयुर्वेदिक चिकित्सकांकडून एकत्रित केले जातात. शोधयंत्र. ताज्या मधमाशाच्या मधचा उपयोग डोळ्याच्या आजारांवर उपचार, घशाचा संसर्ग, ब्रोन्कियल दमा, क्षयरोग, हिचकी, तहान, चक्कर येणे, थकवा, हिपॅटायटीस, जंत कीड, बद्धकोष्ठता, मूळव्याध, इसब, जखमा बरे करणे, अल्सर आणि पौष्टिक म्हणून सहज वापरले जाते दुर्बल लोकांसाठी पचण्याजोगे अन्न. हे वीर्य, मानसिक आरोग्यास प्रोत्साहन देते आणि कॉस्मेटिक हेतूने वापरले जाते. जुन्या मधमाश्याच्या मधचा उपयोग उलट्या, अतिसार, संधिवात, लठ्ठपणा, मधुमेह इन्शूलिनच्या कमतरतेमुळे रक्तामध्ये व लघवीमध्ये साखर आढळणे आणि मांस व फळे टिकवण्यासाठी करतात. कॉस्मेटिक उपचारांमध्ये अत्यंत लोकप्रिय, मधमाशीचे मध चेह was्यावरचे वॉश तयार करण्यासाठी, त्वचेचे मॉइश्चरायझर्स, केस कंडिशनर आणि मुरुमांच्या उपचारांमध्ये वापरले जाते. मधमाशीचे मध निसर्गाच्या सर्वोत्कृष्ट उत्पादनांपैकी एक मानले जाऊ शकते ज्यांचे फायदेकारक वापर विस्तृत आहेत.
Explanation: