Question

I want to know the persons who give their contribution in educational field in India in Marathi

Answer 1

Answer:

1.सर्वपल्ली राधाकृष्णन डॉ

प्रथम उपराष्ट्रपती आणि स्वतंत्र भारताचे दुसरे राष्ट्रपती म्हणून काम करण्याव्यतिरिक्त डॉ सर्वपल्ली राधाकृष्णन हे सर्व काळातील नामांकित शिक्षक म्हणूनही पूज्य होते.

5 सप्टेंबर 1888 रोजी जन्मलेल्या, त्यांनी 20 व्या शतकाच्या प्रख्यात अभ्यासकांची ओळख मिळविली.

“खरा शिक्षक तो आहे जो आपल्या स्वतःचा विचार करण्यास मदत करतो” या विचारसरणीनुसार त्यांनी विश्वास ठेवला आणि आपले जीवन जगले.

देशाचे भवितव्य घडविण्यात शिक्षकांचे महत्त्व यावर ठामपणे विश्वास ठेवून डॉ. सर्वपल्ली राधाकृष्णन यांच्या विचारसरणीने भारत आणि पाश्चात्य देशांमधील दरी मिटविण्यास मदत केली. त्यांनी आपल्या देशवासियांना “रूपांतर करण्यास शिकवा” या आज्ञेचे पालन करण्याचे आवाहन केले. त्यांचा वाढदिवस भारतीय शिक्षकांना 'शिक्षक दिन' म्हणून साजरे करतात, ज्यात भारतीय मातृभूमीचा अभिमान आहे.

2.चाणक्य

विष्णुगुप्त आणि कौटिल्य म्हणून ओळखले जाणारे, चाणक्य, चौथे शतकातील असलेले आणखी एक महान भारतीय शिक्षक आहेत.

त्यांनी तत्त्वज्ञ, न्यायशास्त्रज्ञ आणि राजा चंद्रगुप्त मौर्य यांचे रॉयल सल्लागार यांच्या महत्वाच्या भूमिका पार पाडल्या. ते निस्तिसत्र (ज्याला चाणक्य नीति असेही म्हटले जाते) आणि अर्थशास्त्र या दोन पुस्तकांचे लेखक होते. त्याच्या दोन्ही कार्ये त्याच्या शहाणपणाचा एक संग्रह आहे ज्याला त्याने आपल्या देशवासीयांना देऊ इच्छित असलेल्या अनेक अनुभवात्मक वास्तविकतेद्वारे समर्थित केले. चाणक्य नीतिमध्ये सूत्राची यादी आहे जी यशस्वी आयुष्यासाठी विचारशील आणि आवश्यक आहे.

3.रवींद्र नाथ टागोर

7 मे 1861 रोजी जन्मलेल्या रवींद्र नाथ टागोर हे शैक्षणिक उत्कृष्टतेसाठी ओळखले जाणारे आणखी एक प्रख्यात भारतीय व्यक्तिमत्व आहे.

लेखक असण्याबरोबरच त्यांनी स्वातंत्र्यसैनिकांपैकी एक होता ज्यांनी इंग्रजांविरूद्ध आवाज उठविला.

त्यांच्या मते, क्रियाकलापांद्वारे शिकणे म्हणजे मुलाची शारिरीक आणि मानसिक क्षमता विकसित करण्याचा एक निश्चित मार्ग होता.

म्हणून शांतीनिकेतनने नाटक, झाडे चढणे, फळे तोडणे आणि नृत्य यासारख्या शारीरिक क्रियांचा समावेश करण्यावर भर दिला.

त्यांनी अनेक वादविवादांसह कथन-सह-चर्चेद्वारे शिकवले. या पद्धतींमुळे त्याच्या विद्यार्थ्यांची वक्तृत्व कौशल्ये बळकट झाली.

आपल्या विद्यार्थ्यांना स्वातंत्र्य देऊन, रवींद्र नाथ टागोर यांनी त्यांच्या जीवनशैलीद्वारे त्यांची लपलेली क्षमता ओळखण्यास प्रोत्साहित केले.

तो कट्टर विश्वास ठेवणारा आणि मैदानी शिक्षणाचा अभ्यास करणारा होता, विद्यार्थ्यांना ज्ञानाची आत्मसात करण्यासाठी नैसर्गिक सभोवतालच्या जागेत बसण्यास प्रवृत्त करतो.

त्यांचा असा विश्वास होता की “अध्यापनाचे मुख्य उद्दीष्ट स्पष्टीकरण देणे नव्हे तर मनाचे दरवाजे ठोठावणे होय”.

4.स्वामी विवेकानंद

पूर्वीच्या काळातील प्रख्यात भारतीय सुधारकांव्यतिरिक्त स्वामी विवेकानंदही अतुलनीय बुद्धीचे मनुष्य होते.

1863 मध्ये जन्मलेल्या त्यांनी ‘रामकृष्ण मिशन’ ची स्थापना केली; व्यावहारिक वेदांत जागृती करण्यासाठी भिक्षू आणि त्याचे अनुयायी एकत्र येण्यासाठी मठ. तो गुरुकुला व्यवस्थेचा कट्टर विश्वास आणि समर्थक होता; शिक्षणाची प्रथा जिथे विद्यार्थी आणि शिक्षक एकत्र राहतात.

त्यांच्या शिकवणींद्वारे स्वामी विवेकानंद यांनी विद्यार्थ्यांना जीवनाच्या परीक्षेच्या वेळेस सामोरे जाण्यास भाग पाडले.

भारताचे चांगले नागरिक म्हणून त्यांचे जीवन व्यतीत करण्याचे आवाहनही त्यांनी केले. तो त्यांच्या प्रसिद्ध कोटसाठी ओळखला जात असे: “पुरुषांमध्ये शिक्षण हे परिपूर्णतेचे प्रकटीकरण आहे”.

स्वामी विवेकानंदांनी प्रत्येक व्यक्तीवर आत्मविश्वासाची भावना निर्माण केली की तो / ती आधीच असीम क्षमतांनी आशीर्वादित आहे.