Question

जयदेवः वेदशास्त्रज्ञः सदाचारी वयोवद्धः च आसीत्। तस्य पुत्रः धनेशः ववद्वान्

वपतभृ क्तश्चासीत्। सः वपतुः सकाशादेव वेदशास्त्राणाम्अध्ययनं करोतत स्म । श्रद्धया च तं सेवते ।

धनेश : सववदा अव्यवधानेन वपत्रोः वचनं पालयतत स्म । वपत्रोः सेवायाम्अध्ययने चैव तस्य समयः

गच्छतत स्म । तस्य सेवया वपतरौ सववदा स्वस्थौ प्रसन्नौ चास्ताम्। एतत्सवं दृष्ट्वा एकदा नगेन्रः

नाम शशष्यः धनेशमपच्ृछत्- हे धनेश ! ककं जीवनपयन्व तम्एवमेव वपतसृ वे ायाः कायं कररष्यशस ? त्वं

जीवनस्य ककम्उद्देश्यम्मन्यसे ? प्रश्नौ तनशम्य धनेशः साश्चयमव ्उदतरत्- भोः शमत्र ! ककं त्वं '

वपत्रोः सेवया एव ववज्ञानम्' इतत सूत्रं न श्रुतवान्। अहं तयोः सेवया एव आत्मानं गौरवान्न्वतम्

अनुभवाशम । कालक्रमेण धनेश : लोकववश्रुतः ववद्वान्अभवत्।

1 . एकपर्देि उत्तरत-

क. धनेशः कयोः सेवायां समयं यापयतत स्म ?

ख. क: ववद्वान्वपतभृ क्तश्चासी ?​

Answer 1

Answer:

1. क . वपत्रोः सेवायाम्अध्ययने चैव तस्य समयः

गच्छतत स्म ।

ख. वपत्रोः सेवायाम्अध्ययने चैव तस्य समयः

गच्छतत स्म ।

hope it helps

Explanation:

plz mark me brainliest plz plz plz