कोंकणी भाषा की लिपि देवनागरी में निबंध किसी भी विषय पर
Answers
Answer:
अपना फैसला दिया। यह फैसला हिन्दी विरोधी एवं हिन्दी समर्थकों के बीच 'मुंशी-आयंगार फॉर्मूले' के द्वारा समझौते के परिणामस्वरूप सामने आया, जिसकी प्रमुख विशेषताएँ इस प्रकार थीं-
(1) हिन्दी भारत की राष्ट्रभाषा नहीं बल्कि राजभाषा है।
(2) संविधान के लागू होने के दिन से 15 वर्षो की अवधि तक अंग्रेजी बनी रहेगी।
(3) एक अस्पष्ट निर्देश (अनु० 351) के आधार पर हिन्दी एवं हिन्दुस्तानी के विवाद को दूर कर लिया गया।
संविधान में भाषा-विषयक उपबंध अनु० 120 अनु० 210 एवं भाषा-विषयक एक पृथक भाग- भाग 17 (राजभाषा) के अनु० 343 से 351 तक एवं 8वीं अनुसूची में दिए गए हैं। संविधान के ये भाषा-विषयक उपबंध हिन्दी, अंग्रेजी एवं प्रादेशिक
Answer:
मनीसपण होच खरो धर्म
प्रत्येक मनीस जन्मताच मनीसपण आपणावन येता. पूण ल्हान आसतना ताका ताची जाणीव नासता. भुरगें नेणार आसता. जशें काय ते व्हड जायत गेले कि तांच्यात बरें वायट गुण दिसूंक लागतात. तांच्यात मनीसपण जागे जाता. हें मनीसपण तांच्यात तांच्या आवय बापायकडल्यान जागे जाता. आवय बापायक तर मनीसपणाची जाणीव आसत तर तीं भुरग्यां भितर येता.
मनीसपण हें सगळ्या मनशांभितर आसता पूण सुवार्थ, पयशांची आशा हाका लागून मनीसपण सोडून एकामेकांचे पांय खेचूंक लागता. प्रत्येक मनीस पयशा फाटल्यान धावतात. पयशा खातीर हालीचें मनीस भाव, भयण, आवय, बापूय हांका विसरुंक, झगडूंक फाटीं रावना. तांची पर्वा करीना.
आपूण गिरेस्त मनीस म्हूण वावूरपाखातीर तो दान धर्म करता. आपूण जग भर नांव लौकिक मेळोवंक सोदता. पूण तो दान धर्म कोणाखातीर करता तर मोट्या मोट्या संस्थाखातीर, भायल्या जगाक दान धर्म करुंन आपूण कसो फामाद जायन हेच तो पळयता. पूण हें सगळें करपाखातीर जो पयसो लागता तो हो मनीस आड मार्गान मेळयता. तेन्ना तो नातें-पाते, लज सगळें विसरता आनी आपणें एक व्हडलें काम केलें अशें मानून घेता.
दुबळ्याक आदर दिवप, अपंगाक आदर दिवप, आपल्या पेल्याक पावप. आपूण खाता त्या दोन घासातल्यान एक घास भुकेल्याक दिवप, जाण्ट्या मनशांची जापसालदारकी घेवप, तांका अधार दिवप, समाजांत नितळ मनांत वावरप. हाकाच म्हणटात मनीसपण आनी तोच आसता मनशाचो खरो धर्म.
पूण हे सगळें करपाक पयसो लागला खरो. पूण मनीसपण दवरतलो जाल्यार ह्या पैशांचो लोभ सोडूंक जाय. जें आपल्याक बऱ्या वाटेन मेळटा तातूंतल्यानच मनीसपण दोखोवंक जाय. तरच तो खरो धर्म जावन आसता.
आमी व्हडल्या व्हडल्या फुडाऱ्यांची वर्णना करता.तांच्यो काण्यो कथा वाचतात. तांची तुस्त करतात. तांच्या बशेनच आपूणय करता असो आव हाडतात. पूण तांच्या दाखयल्या खऱ्या मनीसपणाचो कोणूच विचार करना.
गाडयेन भोवपी मनीस पायांनी भोवपी गरीबाचो विचार करीनात. ताका वाटेंत मेळल्यार तो जाण्टो जांव नेण्टो जांव ताका कोणूच विचारिना. ताची पर्वा करिनात.
हो असलो धर्म कसलो हो खरें म्हळ्यार अर्धमच. हें अशें सगळें पळोवंक गेल्यार मनीसपण होच खरो धर्म म्हणू येता.