Question

Marathi Nibandh ghadyal naste tar
मराठी निबंध घड्याळ नसते तर

Answer 1

मराठी निबंध घड्याळ नसते तर :

घड्याळ नसते तर ही कल्पनाच किती भयंकर आहे. असे झाले तर  सगळ्यांचे वेळेचे नियोजन चुकेल. तसेच वेळेचे महत्व कळणाळच नाही. अगदी सकाळ उठल्यापासुनच ते रात्री झोपेपर्यंत सगळेकाही चुकेल. घड्याळ नसेल तर सगळ्या लोकांमध्ये शिस्त आणि नियमावली राहणार नाही. रेल्वे, एस.टी, विमान याची ठराविक वेळ नसल्याने अपघात होण्याची शक्यता निर्माण होईल. घड्याळ नसते तर ते लोक जसे पुर्वी खुप शांत जीवन जगत होते तसे आपण पण जगत असतो. धावपळ नाही, गडबड नाही, गोंधळ नाही, उशीर झाला तरी चालेल. माणुस विज्ञान शिकला आणि खुप प्रगती केली पण या सुखाच्या मागे धावतांना तो घड्याळाच गुलाम झाला आहे हे त्याच्या लक्षात येत नाही. पण या धावत्या आयुष्यात किती मनस्ताप होतोय . त्यामुळे आरोग्य बिघडते. जेव्हा मानवाच्या आयुष्यात घड्याळ ही वस्तू नव्हती तेव्हा सुध्दा लोक सूर्य, चंद्र,तारे, नक्षत्र या वरुन वेळ मोजत असे. तेव्हा सुध्दा तो सुखी होता. पशूपक्षी यांचे  ही काही अडत नाही घड्याळा वाचून. घड्याळ हे मानवी जीवनाला इतर प्राण्यापेक्षा वेगळे बनवते. घड्याळ वेळेचे भान ठेवून वागायला शिकवते. घड्याळ हे मानवाला आवश्यक आहे. पण घड्याळ नसले तर सगळ्यांना त्रास होईल पण आयुष्य थांबणार नाही.  

Answer 2

Answer:

➡ घड्याळ नसते तर.. कल्पनाच करवत नाही.  खरंच घड्याळ नसेल तर सकाळी उठल्यापासून ते रात्री झोपेपर्यंत वेळेचे सर्वच गणित चुकेल. घड्याळ नाही तर उठायचे कधी, शाळेत जायचे-यायचे कधी हे काहीच समजणारच नाही. घड्याळ नसल्याने मारकुटे मास्तर तासाची वेळ संपून वर्गाबाहेर पडण्याचीही शक्यता नसणार, त्यामुळे त्यांचा मार जास्त वेळ सहन करावा लागणार. घड्याळच नाही तर प्रत्येक तासानंतर शिपाई घंटा कशी वाजवणार. घड्याळ नसेल तर सर्व लोकांमध्ये शिस्त आणि नियमावली राहणार नाही. त्यामुळे सगळीकडेच अंदाधुंदी माजेल. एस.टी., रेल्वे, विमान यांना परिपत्रक नसल्याने अपघात होण्याची दाट शक्यता निर्माण होईल. अशाने आळशी लोकांना आनंद होईल पण कष्ट करणाऱ्यांना अशा गोष्टींचा त्रास होईल.

घड्याळे बनण्याच्या अगोदरही आयुष्य व्यवस्थित चालायचे. पृथ्वी वरती माणसाची वसाहत हजारो वर्षांपासून आहे, आणि तेव्हा घड्याळ नव्हते. पुरातन काळात लोक सूर्य, चंद्र, तारे, नक्षत्र यांच्या सहाय्याने वेळ मोजत असत. खूप लोकांना हे माहीत नाही की, वेदिक काळातही खूप अवगत वेळ मोजण्याची प्रणाली होती, अगदी परमाणु (१७ मैक्रोसेकंड्स) ते महा-मन्वंतर (३११.०४ ट्रिलियन वर्षे). तेव्हा २४ तास म्हणजे दिवसाला अहोतरम मध्ये मोजत, तर आजचे १.६ मिनिट्स म्हणजे “एक लघु” असे. त्याच प्रमाणे एक मास म्हणजे १ महिना, अयान म्हणजे ६ महिने, आणि समवत्सर म्हणजे वर्ष.

अशा बेधुंद जगात राहण्यापेक्षा वेळेचे भान दाखविणारे दोन काट्यांचे हे घड्याळ माणसाला माणुसकीने जगायला शिकवते. पशूपेक्षा मानवजीवन वेगळे आहे याची जाणीव करून देते. घड्याळ वेळ पाहून, वेळेचे भान ठेवून वक्तशीरपणाने काम करायला शिकवते. म्हणूनच आपल्यासाठी घड्याळ खूप महत्वाचे आहे.