Question

poem on baisakhi in punjabi

Answer 1

ਲਿਖਾਂ ਕੀ ਮੈਂ, ਕਲਮ ਨਾ ਲਿਖਦੀ ਏ,
ਜੋ ਜੋ ਜ਼ੁਲਮ ਦਾ ਹੋਇਆ ਸਾਮਾਨ ਏਥੇ ।
ਮਲਕੁਲ ਮੌਤ ਦਾ ਰੂਹ ਵੀ ਕੰਬਦਾ ਏ,
ਕਰਦਾ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਦੀ ਧਿਆਨ ਏਥੇ ।
ਮਿਸਲ ਕਣਕ ਦੇ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਫੱਟ ਹੋਇਆ,
ਵਾਂਗ ਜਵਾਂ ਦੇ ਭੁੱਜੇ ਇਨਸਾਨ ਏਥੇ ।
ਸ਼ਰਬਤ ਅਜਲ ਦਾ ਪੀ ਗਏ ਸਮਝ ਅੰਮ੍ਰਿਤ,
ਖਾ ਖਾ ਗੋਲੀਆਂ ਮੋਏ ਇਨਸਾਨ ਏਥੇ ।

ਜਦੋਂ ਤੀਕ ਹੈ ਇਹ ਜ਼ਮੀਨ ਅੰਬਰ,
ਕਹਿੰਦਾ ਰਹੇਗਾ ਇਹ ਅਸਮਾਨ ਏਥੇ ।
'ਭਾਰਤ ਮਾਤਾ' ਦੇ ਸੱਚੇ ਸਪੂਤ ਪਿਆਰੇ,
ਕੌਮ ਵਾਸਤੇ ਹੋ ਗਏ ਕੁਰਬਾਨ ਏਥੇ ।

'ਨੌਨਿਹਾਲ' ਕਈ ਜੜ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪੁੱਟ ਸੁੱਟੇ,
'ਜੇਹੀਆਂ ਸਖਤ ਅੰਧੇਰੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਸਨ ।
ਇਹ ਉਹ ਬਾਗ਼ ਹੈ ਜੀਹਦੇ ਵਿੱਚ ਹਾਇ !
ਮਦਨ ਮੋਹਨ ਜੇਹੀਆਂ ਕਲੀਆਂ ਟੁੱਟੀਆਂ ਸਨ ।
'ਰਤਨ ਦੇਈ' ਨੇ ਲਾਲ 'ਨੌਰਤਨ' ਬਦਲੇ,
ਬੈਹਕੇ ਰਾਤ ਭਰ ਮੀਢੀਆਂ ਪੁੱਟੀਆਂ ਸਨ ।
ਕਈਆਂ ਨੱਥਾਂ ਦੇ ਲਾਲ ਗਵਾਚ ਗਏ ਸਨ,
ਗਈਆਂ ਕਈ ਸੁਹਾਗਨਾਂ ਲੁੱਟੀਆਂ ਸਨ ।

Answer 2

Answer:

Mennu milyaa meraa maahi mele vich

Rabb har saal ehoji baisakhi lyaavey,

Pyaar di jyot dilan vich jalaa jaavey

Bichhdey dilaan nu milaa jaavey

Phir khiliyan pyaar di kaliyaan ve

Mennu cheddiyan saari sakhiyaan ve

Karan rabb daa shukar dil naal main

Mennu bichhdyaa pyaar milya mele vich

Rabb har saal ehoji baisakhi lyaavey

Jithey har bichhadyaa pyaar mil jaavey

#rehan.....