Puttakattin sirappukal in Tamil
Answers
அறிவு பெற, மற்றவர்களின் அனுபவங்களைத் தெரிந்து கொள்ள, மேடைகளில் ஏறி சொற்பொழிவாற்ற, பட்டிமன்றங்களில் நகைச்சுவை துணுக்குகளை வீச, பொழுதுபோக்க, தன்னைத்தானே அறிந்துகொள்ள படிக்கிறார்கள். சொல்லப்பட்டக் காரணங்கள் இல்லாமல் - சொல்லப்படாத காரணங்களுக்காகவும் பலர் படிக்கிறார்கள்.
பல நூற்றாண்டுகளாக மனிதர்கள் படிக்கிறார்கள் என்றாலும், ஐந்நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் ஜெர்மனி நாட்டைச் சேர்ந்த கூடன்பர்க், காகிதத்தில் மை கொண்டு புத்தகம் அச்சிடும் முறையைக் கண்டுபிடித்ததும், படிப்பது அதிகமாகிவிட்டது.
படிப்பதற்காகவே புத்தகங்கள் எழுதப்படுகின்றன. கூகுள் கணக்கெடுப்பின்படி உலகத்தில் பதிமூன்று கோடி புத்தகங்கள் ஆண்டுதோறும் அச்சிடப்படுகின்றன. அதில் பழைய புத்தகங்கள், புது புத்தகங்கள் எல்லாம் அடங்கும். புத்தகம் என்பது ஒன்றுதான் என்றாலும், எல்லாப் புத்தகங்களும் ஒன்றில்லை.
கதைகள், காப்பியங்கள், புராண, இதிகாசங்கள், அரசியல் தொடர்பானவை, நாடகங்கள், தத்துவ நூற்கள், கட்டுரைகள், அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகள், வரலாற்று நூற்கள், சுய சரித்திரங்கள், வீர தீர சாகசங்கள், தன் நம்பிக்கை நூற்கள் என்று பலவிதமான நூற்கள் இருக்கின்றன.
சிலர் தங்களுக்கு விருப்பமான துறைகள் பற்றிய புத்தகங்களைப் படிக்கிறார்கள். வேறு சிலர் நாவல், நாடகம், சினிமா பற்றிய நூற்களை எடுத்துப் படிக்கிறார்கள். அரசியல் ஈடுபாடு கொண்டவர்கள் சட்டம், நீதி, சமூகம் பற்றிய புத்தகங்களைப் படிக்கிறார்கள். படிப்பு அறிவைத் தூண்டிவிடுகிறது என்பதை அறிந்து கொண்டவர்கள் மேன்மேலும் படிக்க ஆரம்பிக்கிறார்கள்.
அவர்களுக்குப் படிக்க உகந்த இடமென்று ஒன்று கிடையாது. புத்தகத்தை எல்லா இடங்களிலும் படிக்கிறார்கள். ரயில், பேருந்து, கப்பல், விமானப் பயணங்களில் சிலர் படிக்கிறார்கள். பூங்காக்களில் மரத்தடியில் உட்கார்ந்து படிக்கிறவர்கள் இருக்கிறார்கள். சிறைச்சாலையிலும் படிக்கிறவர்கள் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் சமூகத்தை அறிந்து கொள்ளவே படிக்கிறார்கள். ஒருவர் ஒரு நிமிடத்திற்கு 240 சொற்கள் படிக்க முடியுமென்று கணக்கிட்டிருக்கிறார்கள்.
1964-இல் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தில் கலந்து கொண்டு சென்னை சென்ட்ரல் சிறையில் அடைக்கப்பட்டு இருந்த அண்ணா, 'கைதி எண் 6342' என்ற நூலில் தான் படித்தத் தமிழ், ஆங்கிலப் புத்தகங்கள் பற்றி எழுதி இருக்கிறார்.
அதில், ராகுல சாங்கிருத்தியாயனின் 'வால்காவில் இருந்து கங்கை வரை', மா. சண்முக சுப்பிரமணியம் எழுதி சைவ சித்தாந்த நூற்பதிப்புக் கழகம் வெளியிட்ட 'தீங்கியல் சட்டம்', டி.ஹெச். லாரன்ஸ் எழுதிய 'லேடி சார்ட்டரிலீ காதலன்', 'ஆபாச புத்தகம்' என்னும் வழக்குத் தொகுப்பு, அப்டன் சிங்கள் மரணம் பற்றிய குறிப்புகள் பற்றி எல்லாம் எழுதியுள்ளார்.
சிறை நூலகத்தில் இருந்த ஆனந்தரங்கம் பிள்ளை நாட்குறிப்புகளை எடுத்துப் படித்துவிட்டு நெடுஞ்செழியனின் மன்றம் இதழில் கட்டுரை எழுதியதாகவும் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
பேச்சில் இருந்துதான் புத்தகங்கள் உருவாகின்றன. ஆனால், புத்தகங்கள்தான் பேச்சை வாழ வைக்கின்றன. புத்தர், சாக்ரடீஸ், ஏசு எல்லாம் புத்தகங்கள் எழுதவில்லை. பேசிக் கொண்டுதான் இருந்தார்கள். அவர்கள் பேச்சு பின்னால் எழுதப்பட்டு புத்தகங்களாயின. அவை காலம் காலமாகப் படிக்கப்படுகின்றன. அப்படித்தான் ஜே. கிருஷ்ணமூர்த்தி, ஓஷோ போன்றோரும்.
படிப்பு என்பது பயிற்சி இல்லை. அது சத்தமாகப் படித்தாலும் சரி, மெளனமாகப் படித்தாலும் சரி மனிதர்களின் மனத்திற்குள் ஆழப் பதிந்து விடுகிறது. சில நேரங்களில் தவறுகள் செய்வதை, குற்றம் இழைப்பதைப் படித்த நூல் தடுத்து விடுகிறது. கருத்துகள் ஒருவனின் ஆழ்மனத்திற்குள் நுழைந்து அவனை புதிய மனிதனாக மாற்றிவிடுகிறது. அதுதான் புத்தகம் என்பதின் மகத்துவம்.
hope this helps
happy learning
friend.....