Question

Qनिम्नलिखित अपठित पद्यांश पढ़कर पूछे गए प्रश्नों के उत्तर दीजिए।
सतपुड़ा के घने जंगल बन सके तो धंसा इनमें
नींद में डूबे हुए से सतपुड़ा के धने जंगल
ऊंघते अनमने जंगल। नींद में डूबे हुए से
झाड़ ऊँचे और नीचे ऊँघते, अनमने जंगल।
चुप खड़े हैं आँख मींचे। सड़े पत्ते, गले पत्ते
घास चुप है, काश चुप है हरे पत्ते, जले पत्ते
मूकशाल, पलाश चुप है, वन्य पथ को ढक रहे से


1. जंगल कैसे हैं?
2. आँख सींचे कौन खड़े हैं?
3. कवि के अनुसार कौन चुप है ?
4.वन्य पथ को कौन ढक रहे हैं?
5.उपर्युक्त पद्यांश के लिए उचित शीर्षक लिखिए।​

Answer 1

Explanation:

एकदा एका आटपाट नगराबाहेरील रानामध्ये कावळ्यास बिस्कीट मिळालं. ते चोचीत घेऊन कावळा झाडावर जाऊन बसला. त्या झाडाखालून कोल्हा जात होता. चोचीमध्ये बिस्कीट पहाताच कोल्ह्याच्या तोंडाला पाणी सुटलं. आपल्या खापरपणजोबांनी लढवलेली शक्कल लढवत कोल्हा म्हणाला, 'कावळेदादा, कावळेदादा, बऱ्याच दिवसात तुमच्या गोड गळ्याचा आवाज ऐकला नाही. एखादी गजल ऐकवा'. कावळ्यास आपल्या खापरपणजोबांनी खोट्या स्तुतीवर भुलून कसा मूर्खपणा केला होता, याची कथा माहीत होती. आपण हुशार आहोत हे दाखवण्यासाठी चोचीतील बिस्कीट पायामध्ये घट्ट पकडून काव-काव असं तो कावळा ओरडतो.