Question

सर्वे शिष्याः कपोतान् गृहीत्वा आश्रमात् बहिः अगच्छन्। किञ्चित् कालस्य पश्चात् सर्वे शिष्याः कपोतान
मोचयित्वा आश्रमम् आगच्छन्। परन्तु एकः शिष्यः स्वं कपोतं न अमुञ्चत्। गुरुः तम् अपृच्छत्- "वत्स! त्वं कपोतं
किमर्थं न अमुञ्चः?"
शिष्यः अवदत्- “गुरुवर! अहं तादृशं स्थानं न अपश्यम् यत्र कोऽपि मां न पश्यति।"
गुरुः पुनः अवदत्- 'कस्मिंश्चित् एकान्ते स्थाने गत्वा एतं कपोतं मुञ्च।"
शिष्यः अवदत्- "गुरुवर! एकान्ते अपि अहं स्वकार्यं पश्यामि। सूर्यः चन्द्रः वृक्षा: पादपाः इत्यादयः अपि सर्वे
मां पश्यन्ति। कुत्रापि एकान्तं स्थानं न अस्ति।'
एतत् श्रुत्वा गुरुः अतीव प्रसन्नः अभवत्। सः तं शिष्यम् अकथयत्-भवान् एव मम योग्यः शिष्यः अस्ति।
Convert into English ​

Answer 1

Answer:

मोचयित्वा आश्रमम् आगच्छन्। परन्तु एकः शिष्यः स्वं कपोतं न अमुञ्चत्। गुरुः तम् अपृच्छत्- "वत्स! त्वं कपोतं

किमर्थं न अमुञ्चः?"

शिष्यः अवदत्- “गुरुवर! अहं तादृशं स्थानं न अपश्यम् यत्र कोऽपि मां न पश्यति।"

गुरुः पुनः अवदत्- 'कस्मिंश्चित् एकान्ते स्थाने गत्वा एतं कपोतं मुञ्च।"

शिष्यः अवदत्- "गुरुवर! एकान्ते अपि अहं स्वकार्यं पश्यामि। सूर्यः चन्द्रः वृक्षा: पादपाः इत्यादयः अपि सर्वे

मां पश्यन्ति। कुत्रापि एकान्तं स्थानं न अस्ति।'

एतत् श्रुत्वा गुरुः अतीव प्रसन्नः अभवत्। सः तं शिष्यम् अकथयत्-भवान् एव मम योग्यः शिष्यः अस्ति।

Convert into English