शेत म्हणजे नंदन वन निबंध
Answers
Answer:
कारण परिस्थिती काही बदललेली नसते.
असं असलं तरी नंदनवन किंवा पॅरडाईस ही कल्पनाच मोहून टाकणारी आहे. याबद्दल आपल्या मनात असे प्रश्न येतात: “नंदनवन” ही फक्त एक आनंददायी कल्पना आहे का? लोकांना त्याबद्दल एवढी उत्सुकता का वाटते? वास्तविकतेत पृथ्वी कधी नंदनवन बनेल का?
नंदनवनाची सुरुवात
नंदनवनाच्या कल्पनेने खूप शतकांपासून लोकांमध्ये उत्सुकता निर्माण केली आहे. खासकरून बायबलमध्ये ‘पूर्व दिशेला एदेनात’ असलेल्या एका सुंदर बागेबद्दल वाचल्यामुळे, बऱ्याच लोकांमध्ये नंदनवनाबद्दल उत्सुकता जागृत झाली आहे. ही बाग इतकी सुंदर का होती? कारण बायबलच्या अहवालात म्हटलं आहे, की त्यात “देवाने दिसण्यात सुंदर व अन्नासाठी उपयोगी अशी सर्व जातीची झाडे . . . जमिनीतून उगवली” होती. खरंच, ती बाग अतिशय रम्य होती. पण सर्वात विलक्षण गोष्ट म्हणजे या “बागेच्या मध्यभागी जीवनाचे झाड” होते.—उत्पत्ति २:८, ९.
त्या बागेतून चार नद्या वाहत होत्या, असंही बायबलमधल्या उत्पत्तिच्या अहवालात सांगितलं आहे. त्यातल्या दोन नद्या आजही अस्तित्वात आहेत. एक टाइग्रिस (किंवा हिद्दकेल) आणि दुसरी युफ्रेटीझ. (उत्पत्ति २:१०-१४) या दोन्ही नद्या इराकमधून वाहून पर्शियन उपसागराला जाऊन मिळतात. इराक हा देश आधी प्राचीन पर्शियाचा एक भाग होता.
या सर्व गोष्टींवरून आपल्याला हे समजतं, की पृथ्वीवरचं नंदनवन हे पर्शियाच्या संस्कृतीचा एक भाग का होतं. अमेरिकेत पेनसिल्व्हेनिया इथल्या फिलाडेल्फिया म्युझियम ऑफ आर्ट या संग्रहालयात, १६ व्या शतकातला एक पर्शियन गालिचा ठेवण्यात आला आहे. या गालिच्यावर विणकाम करण्यात आलं आहे आणि त्यात फुलांनी आणि झाडांनी भरलेली एक कुंपण असलेली बाग दाखवण्यात आली आहे. पर्शियन भाषेत, कुंपण असलेल्या बागेचा अर्थ नंदनवन असा होतो. गालिच्यावरची ही बाग, बायबलमधल्या सुंदर आणि प्रशस्त एदेन बागेचं चित्र डोळ्यांसमोर उभं करतं.
खरं पाहता, नंदनवनाची गोष्ट जगभरातल्या बऱ्याच भाषांमध्ये आणि संस्कृतींमध्ये ऐकायला मिळते. माणसं पूर्ण पृथ्वीवर पसरत गेली आणि त्यांनी एदेन बागेचा मूळ अहवाल आपआपल्या पद्धतीने दुसऱ्यांना सांगितला. जसजशी शतकं उलटत गेली तसतसा त्या अहवालात त्यांच्या स्थानिक विश्वासांचा आणि घडलेल्या घटनांचा समावेश होत गेला. अशा प्रकारे मूळ अहवालात भरपूर बदल झाला. पण आजदेखील लोक जेव्हा एखाद्या सुंदर ठिकाणाबद्दल सांगतात, तेव्हा ते अगदी सहजच त्या ठिकाणाला नंदनवन किंवा पॅरडाईस असं नाव देतात.
नंदनवनाचा शोध
काही शोधकर्त्यांचं म्हणणं आहे, की त्यांनी हरवलेलं नंदनवन शोधून काढलं आहे. उदाहरणार्थ, ब्रिटिश सैन्याचे जनरल चार्ल्स गॉरडन जेव्हा १८८१ मध्ये सेशेल्झला गेले, तेव्हा तिथलं वाली द मे हे अतिशय सुंदर ठिकाण पाहून ते खूप प्रभावित झाले. इतके, की हीच ती एदेन बाग आहे असं त्यांनी जाहीर केलं. वाली द मे या ठिकाणाला आज जागतिक वारसा स्थान म्हणून ओळखलं जातं. १५ व्या शतकात इटलीचा शोधकर्ता क्रिस्टफर कोलंबस, हिसपॅनिओला या बेटावर पोहोचला. त्या वेळी त्याला वाटलं, की कदाचित इथेच एदेन बाग असावी आणि आपण लवकरच तिचा शोध लावू. हिसपॅनिओला आज डोमिनिकन प्रजासत्ताक आणि हैटी या नावांनी ओळखलं जातं.
मॅपींग पॅरडाईस, एक आधुनिक इतिहासाचं पुस्तक आहे. त्यात १९० पेक्षा जास्त प्राचीन नकाशांबद्दल तपशीलवार माहिती दिली आहे. त्यातल्या बऱ्याचशा नकाशांमध्ये, आदाम आणि हव्वा एदेन बागेत असल्याचं दाखवलं आहे. त्यात १३ व्या शतकातल्या बिटस ऑफ लेबाना या हस्तलिखिताच्या प्रतींतला एक असामान्य नकाशासुद्धा आहे. त्या नकाशाच्या वरच्या बाजूला एक चौकोन आहे आणि त्याच्या मध्यभागी नंदनवन दाखवलं आहे. नंदनवनातून “टाइग्रिस”, “युफ्रेटीझ”, “पिसन” आणि “जीऑन” या चार नद्या चौकोनाच्या टोकांच्या दिशेने वाहतात. जगाच्या चारही टोकांना झालेल्या ख्रिस्ती धर्माच्या प्रसाराला कदाचित त्या सूचित करतात. या वर्णनावरून आपल्याला कळतं, की खरोखरच्या नंदनवनाचं ठिकाण आज जरी माहीत नसलं, तरी त्याबद्दलच्या कथा ज्या आपल्या पिढीपर्यंत पोहोचल्या आहेत त्यांनी नंदनवनाबद्दलची मानवांची उत्सुकता टिकवून ठेवली आहे.
१७ व्या शतकातला इंग्रजी कवी जॉन मिल्टन हा पॅरडाईस लॉस्ट (गमावलेलं नंदनवन) या कवितेसाठी प्रसिद्ध आहे. बायबलच्या उत्पत्ति या पुस्तकातल्या एका अहवालावर ही कविता आधारलेली आहे. हा अहवाल आदाम आणि हव्वाने केलेल्या पापाबद्दल आणि त्यांना एदेन बागेतून बाहेर काढून टाकण्याबद्दलचा आहे. मानवांना या पृथ्वीवर पुन्हा एकदा नेहमीचं जीवन मिळेल या अभिवचनावर मिल्टनने या कवितेत जोर दिला आहे. त्या कवितेत असं म्हटलं आहे: “मग ही संपूर्ण पृथ्वी एक नंदनवन बनेल.” त्यानंतर मिल्टनने पॅरडाईस लॉस्ट या कवितेचा दुसरा भाग लिहिला. त्याचं शीर्षक होतं पॅरडाईस रीगेन्ड् (परत मिळालेलं नंदनवन).
Explanation:
mark as brainliest answer