Question

tell me about democracy and follow me so I mark you brainlist​

Answer 1

Answer:

आसीत् सुदासो नाम कश्चिदुद्यानपालः । तस्य तडागे कदाचित् सत्यपि शिशिर ऋतावेकं पा व्यकस म्नीव बालसूर्यबिम्बम् । सोऽचिन्तयत्, 'अहो महिमा परमात्मनः, यदेतादृशे कालेऽतिशीते विभूषितो मे तडा स्य सरसिजस्य विकासेन । एतत् सरसिजं विक्रीयाहं विपुलं धनं प्राप्नुयाम्' इति । एवं सथित्य स नसद्मनः पुरतः स्थितः । अत्रान्तरे तेनैव अध्वना कश्चित् श्रीमान् सार्थवाहः समायातः । सोऽवदत्, 'भ वान सुगतः सम्प्रत्येतस्मिन्नगरे वसति । महात्मन: तस्य पूजार्थमिदं कमलमभ्यर्थये । तत्कियता मूल्येन ददासि नपालोऽब्रवीत्, ‘एकेन सुवर्णनाणकेन' । अथ स सार्थवाहः यावत्तत् कमलं क्रेतुमिच्छति, तावदेवाप वान श्रेष्ठी अपि सुगतदर्शनार्थं गच्छन् तत्र समुपस्थितः । नीरजमूल्यं पृच्छन्तं तं श्रेष्ठिनम् उद्यानपालोऽब्र व महाभाग एक सुवर्णनाणकम् एतस्यार्थे दातुमिच्छति' । श्रेष्ठी अगदत्, 'अहं दश सुवर्णनाणकानि यच्छामि र्यवाहोऽभणत्, ‘अहं शतं सुवर्णनाणकानि प्रयच्छामि' । तयोर्विवादं श्रुत्वा सुदासो व्यमृशत् 'यस्य कृते एत सलमेतत् क्रेतुमिच्छतः, नूनं स सुगत एवाधिकतम मूल्यं मह्यं दद्यात्' इति । अतः स उद्यानपालस्तावभाष तद् भो विक्रेतुमिच्छामि' इति ।आसीत् सुदासो नाम कश्चिदुद्यानपालः । तस्य तडागे कदाचित् सत्यपि शिशिर ऋतावेकं पा व्यकस म्नीव बालसूर्यबिम्बम् । सोऽचिन्तयत्, 'अहो महिमा परमात्मनः, यदेतादृशे कालेऽतिशीते विभूषितो मे तडा स्य सरसिजस्य विकासेन । एतत् सरसिजं विक्रीयाहं विपुलं धनं प्राप्नुयाम्' इति । एवं सथित्य स नसद्मनः पुरतः स्थितः । अत्रान्तरे तेनैव अध्वना कश्चित् श्रीमान् सार्थवाहः समायातः । सोऽवदत्, 'भ वान सुगतः सम्प्रत्येतस्मिन्नगरे वसति । महात्मन: तस्य पूजार्थमिदं कमलमभ्यर्थये । तत्कियता मूल्येन ददासि नपालोऽब्रवीत्, ‘एकेन सुवर्णनाणकेन' । अथ स सार्थवाहः यावत्तत् कमलं क्रेतुमिच्छति, तावदेवाप वान श्रेष्ठी अपि सुगतदर्शनार्थं गच्छन् तत्र समुपस्थितः । नीरजमूल्यं पृच्छन्तं तं श्रेष्ठिनम् उद्यानपालोऽब्र व महाभाग एक सुवर्णनाणकम् एतस्यार्थे दातुमिच्छति' । श्रेष्ठी अगदत्, 'अहं दश सुवर्णनाणकानि यच्छामि र्यवाहोऽभणत्, ‘अहं शतं सुवर्णनाणकानि प्रयच्छामि' । तयोर्विवादं श्रुत्वा सुदासो व्यमृशत् 'यस्य कृते एत सलमेतत् क्रेतुमिच्छतः, नूनं स सुगत एवाधिकतम मूल्यं मह्यं दद्यात्' इति । अतः स उद्यानपालस्तावभाष तद् भो विक्रेतुमिच्छामि' इति ।आसीत् सुदासो नाम कश्चिदुद्यानपालः । तस्य तडागे कदाचित् सत्यपि शिशिर ऋतावेकं पा व्यकस म्नीव बालसूर्यबिम्बम् । सोऽचिन्तयत्, 'अहो महिमा परमात्मनः, यदेतादृशे कालेऽतिशीते विभूषितो मे तडा स्य सरसिजस्य विकासेन । एतत् सरसिजं विक्रीयाहं विपुलं धनं प्राप्नुयाम्' इति । एवं सथित्य स नसद्मनः पुरतः स्थितः । अत्रान्तरे तेनैव अध्वना कश्चित् श्रीमान् सार्थवाहः समायातः । सोऽवदत्, 'भ वान सुगतः सम्प्रत्येतस्मिन्नगरे वसति । महात्मन: तस्य पूजार्थमिदं कमलमभ्यर्थये । तत्कियता मूल्येन ददासि नपालोऽब्रवीत्, ‘एकेन सुवर्णनाणकेन' । अथ स सार्थवाहः यावत्तत् कमलं क्रेतुमिच्छति, तावदेवाप वान श्रेष्ठी अपि सुगतदर्शनार्थं गच्छन् तत्र समुपस्थितः । नीरजमूल्यं पृच्छन्तं तं श्रेष्ठिनम् उद्यानपालोऽब्र व महाभाग एक सुवर्णनाणकम् एतस्यार्थे दातुमिच्छति' । श्रेष्ठी अगदत्, 'अहं दश सुवर्णनाणकानि यच्छामि र्यवाहोऽभणत्, ‘अहं शतं सुवर्णनाणकानि प्रयच्छामि' । तयोर्विवादं श्रुत्वा सुदासो व्यमृशत् 'यस्य कृते एत सलमेतत् क्रेतुमिच्छतः, नूनं स सुगत एवाधिकतम मूल्यं मह्यं दद्यात्' इति । अतः स उद्यानपालस्तावभाष तद् भो विक्रेतुमिच्छामि' इति ।