(v) परमेश्वर कृपेची याचना करणारे -________________
(vi) भुकेलेले-_____________
(vii) भक्ताच्या हाकेला धावून येणारा-__________________
this is poem
अग्निमाजि पडे बाळू।
माता धांवें कनवाळू ।।१।।
तैसा धांवें माझिया काजा।
अंकिला मी दास तुझा ॥२॥
सवेंचि झेपावें पक्षिणी।
पिलीं पडतांचि धरणीं ॥३॥
भुकेलें वत्सरावें
धेनु हुंबरत धांवे ॥४॥
वणवा लागलासे बनी।
पाडस चिंतीत हरणी ।।५।।
नामा म्हणे मेघा जैसा।
विनवितो चातक तैसा ॥६॥
Answers
Answer:
11
अवघे सावधान होऊनि विचारा । सोडवण करा संसाराची ॥१॥
अवघा काळ वाचे ह्मणा नारायण वांयां एक क्षण जाऊं नेदी ॥२॥
अवघें हें आयुष्य सरोनि जाईल । मग कोण होईल साह्य तुह्मां ॥३॥
अवघा प्रपंच जाणोनि लटिका । शरण रिघा एका पंढरिराया ॥४॥
अवघे मायामोह गुंतलेति पहा । अवघे स-हज आहां जीवन्मुक्त ॥५॥
नामा म्हणे अवघे सुखाचेचि व्हाल । जरी मन ठेवाल विठ्ठलापायीं ॥६॥
12
जळीं बुडबुडे देखतां देखतां । क्षण न लागतां दि-सेनाती ॥१॥
तैसा हा संसार पाहतां पाहतां । अंत:काळीं हासां काय नाहीं ॥२॥
गारुडयाचा खेळ दिसे क्षणभर । तैसा हा संप्तार दिसे खरा ॥३॥
नामा म्हणे तेथें कांहीं नसे बरें । क्षणाचें हें सर्व खरें आहे ॥४॥
13
संसारार्चे दु:खसुख ह्मणों नये । पुढें दु:ख पाहे अ-निवार ॥१॥
तया दु:खा नाही अतपार जाणा । काळाची यातना बहुतांपरी ॥२॥
संसाराची चिता वाहतं जन्म गेला । सोस हा वाढला बहुतांपरी ॥३॥
हित ही बुडालें परत्र दुणावलें । नरदेह बुडविलें भजनाविण ॥४॥
भजनाचा प्रताप दु:ख दुरी जाय । जैसें आश्र होय देशधडी ॥५॥
वायूच्या झुंझाटें वृक्ष उन्मळती । परी माना गति तैसें दु:ख ॥६॥
नामा म्हणे नाम दु:खाचा परिहार । सुखाचा अनिवार पार नाहीं ॥७॥
14
प्रपंच घडामोडी न सरे कल्पकोडी । वासनेची बेडी पडाली पाथीं ॥१॥
सोडवण करा आलेनो संसारा । शरण जा उदारा विछोबासी ॥२॥
लटकी माया देवी गर्भवासीं गोंवी । नरक भोगवी नानायोनी ॥३॥
नामा ह्मणे तुह्मी विचारावें मनीं । सोयरा निर्वाणीं पांडुरंग ॥४॥
15
प्रपंच स्वार्थासि साधावया चांग । वैराग्याचें अंग दाविसी जना ॥१॥
अनुताप नित्य नाहीं कदाकाळीं । मग संचि-ताची होळी कैसी होय ॥२॥
पवित्र ते वाचा कांरे गमाविसी । रामनाम न ह्मणसी अरे मूढा ॥३॥
नामा ह्मणे जीव कासया ठेवावा । न भजतां केशवा मायबापा ॥४॥
16
स्वयें घरदार प्रपंच मांडिला । जोडूनियां दिला बाळा हातीं ॥१॥
तैसें सर्वांभूतीं असावें संसारी । प्राचीनाची दोरी साक्ष आहे ॥२॥
नामा ह्मणे आह्मां नाहीं प्रापंचिक । पंढरिनायक साह्य झाला ॥३॥
17
फुटल्या घडयाचें नाहीं नागवणें । संसार भोगणें तेनें न्यायें ॥१॥
स्वप्नींची मात जागृतीस सांगे । तैसा भवरोग प्रारब्धाचा ॥२॥
नामा ह्मणे आतां जाणा तो संसार । वाउगा पसार जाय जाणा ॥३॥
18
जाय जणा देह जाईल नेणसी । लैकिक मिरविसी लाजसी ना ॥१॥
माझें माझें माझें मानिसी निभ्रांत । करिसी अपघात रात्रंदिवस ॥२॥
सांग तूं कोणाचा आलसि कोठोनि । दृष बुद्धि मनीं विचारी पां ॥३॥
धन संपत्ति करोनि मदें मातलासी । पुढत पुढती पडसी गर्भवासीं ॥४॥
पुत्र कलत्र दारा यांचा झालासी ह्मणियारा । यांच्या पातकाचा भारा वाहशील ॥५॥
अंतीं यमापाशीं बांधो-नियां नेति । कवतुक पाहती सकळ जन ॥६॥
नानापरी तुज क-रिती यातना । सांग तेथें कोणा बोभाशील ॥७॥
धन पुत्र दारा तुज नये कामा । एका मेघश्यामा वांचोनियां ॥८॥
विषयाचेनि संगें भुलशील झणें । भोगीसी पतन रात्रंदिवस ॥९॥
नामा ह्मणे ऐक ध्यायीं कमळापति । निजाचा सांगाति केशिराज ॥१०॥
19
शरीर काळाचें भातुकें । तुह्मीं नेणां कां इतुकें ॥१॥
माझा जन्म गेला वांयां । तुजविण पंढरिराया ॥२॥
अझूनि तूं कां रे निचिंत । काळ जवळीं हटकीत ॥३॥
नामा ह्मणे अवघे चोर । शेखीं हरिनाम सोयरे ॥४॥
20
क्षणक्षणां देहीं आयुष्य हें काटे । वासना हे वाटे नित्य नवी ॥१॥
माझें मी ह्मणतो गेले नेणों किती । र्मक चक्रवर्ति असं-ख्यात ॥२॥
देह जाय तोंवरी अभिमान । न करीं अज्ञान आत्म-हित ॥३॥
मोहाचीं सोयरीं मिळोनि चोरटीं । खाऊनि करंटीं घेती घर ॥४॥
जोंवरी संपत्ति तोंवरी हा निके । धनासवें भुंके तयांमागें ॥५॥
नामा ह्मणे झालों केशवाचा दास । दाखवी वोरस तुझ्या नामीं ॥६॥