Question

Write a program using JPasswordField and JTextField to demonstrate the use of user
authentication

​

Answer 1

Answer:

मी नेहमी इतके मोठे नव्हते सर्व प्राणिमात्रांप्रमाणेच मीही खूप काळापूर्वीच होते, माझ्या आत या विशाल वृक्षाचे एक लहान रोपटे. त्या वेळी मी तरुण आणि इतर सर्व प्राणिमात्र म्हणून ताजेतवाने आणि सुंदर दिसत होते परंतु त्या वेळी मी इतक्या भयानक नव्हते. हे मी जीवन बद्दल पाहिले आहे, प्रत्येक टप्प्यात याबद्दल काहीतरी चांगले आहे.

मी हे समजतो, मी एक झिपणारा वृक्ष आहे जो फक्त कुठेही आणि सर्वत्र वाढतो जेव्हापासून मी लहान होतो तेव्हा मला आठवतं की कित्येक लोक माझ्या मुळाशी येऊन माझी पूजा करतात ते माझ्या दगडावर कोरलेले दिसतात, माझ्या प्रार्थनेच्या मागे लागतात आणि निघून जातात. ही रोजची एक धार्मिक विधी होती जी माझ्या चेहर्यावर चालली होती आणि मला आठवते आहे.

मी मोठे आणि मोठे वाढू लागलो तेव्हा मंदिर अधिकार्यांनी माझ्या ट्रंकच्या सभोवतालची दोन फूट खोली बांधली. मला जमलेल्या गर्दीमुळं नाश करण्यापासून माझे रक्षण केलं. मी मंदिराच्या अगदी जवळ आहे म्हणून दररोज मला खूप आनंद वाटतो आहे आणि दररोज अनेक श्रोत्यांनी त्यांचे आभार मानले आहे.

आता, मी पूर्ण वाढलेला वृक्ष आहे, आणि दोन फुटांची भिंत माझ्या आजूबाजूच्या व्यासपीठामध्ये रुपांतरीत झाली आहे, माझ्या डोळ्यांसमोरुन बाहेर पडलेली आहे आणि ट्रंक काही दृष्टीपासून झाकले आहे. येथे प्लॅटफॉर्मवर लोक बसतात आणि त्यांच्या प्रार्थना बोलतात आणि आराम करतात. काहीवेळा ते या व्यासपीठावर बसले असताना त्यांच्या मंदिरात प्रसाद घेतात.

अरे, इतके प्रेमळ व काळजी घेणं, आणि सर्वांहूनही, खूप सन्मानित आणि सन्मानित होणं ही किती अद्भुत भावना आहे. मला हा सन्मान दिला आहे, मी आता समजतो की, भारतीय समाजातील एक वर्गाने मला एक पवित्र वृत्तीची पूजा करावी असे समजले. म्हणूनच माझ्या आणि माझ्या नातेवाईकांबद्दल एवढे आकर्षण आहे.

मी येथे उभे राहिलो, एका मंदिराच्या जवळ, कधी कधी मला एकटेपणा वाटला नाही म्हणून मी संपूर्ण दिवसभर सर्व प्रकारची कंपनी मिळवते, त्यामुळे, एकट्याला वाटतं कुठे आहे. सकाळी लवकर सकाळी 6 वाजता मंदिर उघडले जाते. स्वच्छ आणि स्वच्छ केले जाते, तर मी अशा लोकांच्या कंपनीला मिळते जे इमारती स्वच्छ करतात. ते माझ्याजवळ येतात आणि माझ्या आजूबाजूचे क्षेत्र झाडू देतात, प्लॅटफॉर्म धुवा आणि मी दिवसासाठी माझ्या अतिथींचे स्वागत करण्यासाठी ट्रिम आणि सुबक आहे. मंदिरास स्वच्छ केल्यावर पूजा आहे आणि सकाळी 7 च्या सुमारास भक्त मरु शकतात आणि मंदिराच्या आवारात रिंग आणि रात्रीची शांतता भंग करतात.

मंदिराचे बंद होताना भक्तांनी सकाळी 7 ते 10 च्या सुमारास मंदिर बांधत रहावे. दिवसाच्या या लांब तासांमुळे मला कंटाळवाणे वाटण्याची काहीच शक्यता नाही, माझ्याजवळ या परिसराकडे फिरत असलेल्या इतक्या लोकांना कंपनी आहे. जरी मी एकटा असलो, एक एकटे वृक्ष पण, माझे जीवन थरारक आणि उत्साहाने भरले आहे, कारण मला भरपूर मिळते आणि कंपनीची विविधता. हे माझ्यासाठी एक अतिशय सन्मान आहे की, माझ्या मित्रांना फक्त झाडेच आहेत, तर माझ्या आयुष्याला अधिक चैतन्यशील आणि मनोरंजक बनविण्यासाठी बोलणारी आणि चालत रहा आणि चर्चा करता यावा अशी माणसे आहेत.

मी नेहमीच असा प्रश्न विचारला की, इतके महानत्व माझ्यावर का आले आहे, तरी मी इतरांप्रमाणेच वृक्ष आहे. होय, येथे झेल आहे, माझा असा विश्वास आहे की मी इतके आदरपूर्वक आहे कारण मला हिंदूंनी धार्मिक पंथ पवित्र वृत्ती म्हणून पाहिले आहे, त्यांचे देव अवतार आहे. आश्चर्य! यामुळे मला स्वतःबद्दल अभिमान वाटतो आणि मी या जन्मासाठी देवाचे आभार मानतो. ज्यात मला सन्मान, आदर, प्रेम आणि काळजी मिळते. कुठल्याही जिवंत जागेचे जगणे शक्य नाही. मी आणि माझा सन्मान आणखी वाढविला आहे म्हणून मी देवाचे मंदिर जवळ आलो आहे

आता, माझे सर्व चिंता विश्रांतीच ठेवले जाते, मी शिकलो आहे की मी स्वतःदेखील ईश्वराप्रमाणेच त्याची उपासना केली आहे. मी एकटाच मनुष्याच्या एका मोठ्या कंपनीत उभा आहे. माझे जीवन हे केवळ विस्मयकारक आहे, मी देवाला अशी प्रार्थना करतो की त्याने सर्व मानवांना अशा अद्भूत आणि महत्त्वाची जीवनदान दिले आहे.

अशाप्रकारे माझ्या जीवनाचा अनुभव जोडण्यासाठी, मला मनुष्याबद्दल आणि त्यांच्या जीवनाबद्दल खूप काही कळले आहे. त्यांचे जीवन सुखी आणि निराशापूर्ण आहेत. हे असे नाही की पुरुष फक्त आनंदित करतात, आपल्यापैकी बहुतेक कमी लोक जाणवत आहेत. पुरुषांची स्वतःची समस्या देखील आहेत म्हणून, जोडण्यासाठी मी सांगू इच्छितो की माझे जीवन एक आनंद आणि समृद्ध अनुभव आहे.

Explanation: