या लेखकान बद्दल माहिती लिहा
१) ज्ञानेश्वर कोळी
२) लक्ष्मीकमल गेडाम
३) मंगेश पाडगांवकर
४) द. मा. मिरासदार
note: friends I want 1 page information for each
Answers
Answer:
लक्ष्मी एस. स्वामीनाथन ऊर्फ लक्ष्मी सहगल (२४ ऑक्टोबर, इ.स. १९१४- २३ जुलै, इ.स. २०१२) या पेशाने डॉक्टर होत्या. १९४३ साली त्यांनी सुभाषचंद्र बोस यांच्या आझाद हिंद सेनेत राणी लक्ष्मीबाई रेजिमेंटच्या कर्नल म्हणून जबाबदारी सांभाळली. लक्ष्मी सहगल या कॅप्टन लक्ष्मी या नावाने ओळखल्या जातात..
लक्ष्मी सहगल
मद्रास उच्च न्यायालयामध्ये फौजदारी कायदा करणारे वकील एस. स्वामिनाथन हे त्यांचे वडील होत. लक्ष्मी यांनी १९३८ साली मद्रास मेडिकल कॉलेजमधून एमबीबीएसची पदवी घेतली. एक वर्षानंतर त्यांना स्त्रीरोगतज्ज्ञ आणि प्रसूतिशास्त्रात पदविका मिळाली. चेन्नई येथे असलेल्या कस्तुरबा गांधी हॉस्पिटलमध्ये त्यांनी डॉक्टर म्हणून काम केले.
कॅप्टन लक्ष्मी या आझाद हिंद सेनेच्याच्या झाशी राणी पथकाच्या प्रमुख कॅप्टन होत्या. १९४३ ऑक्टोबर मध्ये यांना सुभाषचंद्र बोस यांच्या आझाद हिंद सेनेच्या महिला पथकाचे प्रमुख पद देण्यात आले. या पथकात त्या वेळी १८५ स्त्री सैनिक होत्या. हा आकडा नंतर २ हजारवर पोचला. पिस्तूल, बंदूक, मशीनगन्स यासारखी शस्त्रे वापरण्याचे शिक्षण या स्त्रियांना दिले जाई. प्रारंभी या स्त्रियांना शुश्रूषा पथकात काम करण्याची संधी दिली जात असे. पण नंतर लक्ष्मी यांच्या विनंतीवरून सुभाष बाबू यांनी महिलांच्या दोन पथकांना आघाडीवर जाण्यास संधी दिली आणि हिंदुस्थान आणि ब्रह्मदेश यांच्या आघाडीवर झालेल्या युद्धात या स्त्रियांनी विजय मिळविला. नंतर आझाद हिंद सेना माघार घेत असता यांच्या फौजेने निकराचा लढा दिला आणि सुभाषबाबू यांना निसटून जाण्याची संधी दिली व मगच त्या ब्रिटिशांना स्वाधीन झाल्या. युद्धाच्या अखेरीला त्या जखमी सैनिकांची सेवा करीत होत्या त्यामुळे त्यांच्यावर खटला न भरता त्यांना सोडून देण्यात आले.[१]
त्यानंतर बांगला देशात वैद्यकीय सुविधा आणि बचाव कार्यातही लक्ष्मी सहगल यांचा सहभाग होता. १९४७ च्या मार्चमध्ये लाहोरच्या प्रेम कुमार यांच्याशी त्यांनी लग्न केले. विवाह झाल्यानंतर ते कानपूर येथे स्थायिक झाले.तिथे त्यांनी आपली वैद्यकीय प्रॅॅक्टिस चालू ठेवली आणि भारताच्या फाळणीनंतर मोठ्या संख्येने आलेल्या शरणार्थींना मदत केली.
सुभाषिनी अली आणि अनिसा पुरी या कॅप्टन लक्ष्मी यांच्या दोन मुली.
सेहगल यांनी सन १९७१ मध्ये कम्युनिस्ट पक्षात प्रवेश केला. त्या भारतीय राज्यसभेच्या सदस्याही होत्या.
आझाद हिंद सेनेत काम करण्याबरोबरच वैद्यकीय आणि सामाजिक क्षेत्रात कॅप्टन सेहेगल यांनी भरीव कामगिरी केली.
हृदय विकाराचा तीव्र झटका आल्याने कॅप्टन लक्ष्मी यांना दि. १९ जुलै २०१२ रोजी कानपूर येथील मेडिकल सेंटर रुग्णालयात दाखल करण्यात आले. प्रकृती अधिक खालावल्याने त्यांना कृत्रिम श्वासोच्छवासावर ठेवण्यात आले. सोमवार दिनांक २३ जुलै २०१२ ला सकाळी त्यांची प्राणज्योत मालवली.
Answer:
ज्ञानेश्वर कोळी हे मराठी साहित्यातील नामवंत कवी आहेत. आभाळ पेलताना हा त्यांचा गाजलेला कविता संग्रह आहे. शेतकरी मजुराची वेदना हा त्यांच्या कवितेचा गाभा आहे. सांगली जिल्ह्यतील अंकलखोप हे त्यांच गाव आहे. गेली चाळीस वर्षे त्यांनी राज्यभर कविसंमेलनातून कविता सादर केल्या. २०१९ साली त्यांचे निधन झाले. शिवाजी विद्यापीठात त्यांचा कवितासंग्रह अभ्यासाला पाठ्यपुस्तकात लागला आहे.
लक्ष्मीकमल गेडाम यांनी बहुविध वाङ्‌मय-प्रकारात
विपुल लेखन केले असले तरी ललित-लेखन हा त्यांचा आवडता वाङ्‌मय-प्रकार आहे. तो त्यांच्या स्वभावाशी, अनुभवाशी,
निरीक्षणशक्तीशी जुळणारा तर आहेच, पण त्यात त्यांची चिंतनशील वृत्ती प्रगट होते. यासाठी आवश्यक असणारी संवेदनशील वृत्ती व प्रतिभा त्यांच्याकडे आहे.
माणसांविषयीचे प्रेम व त्यांची जीवनविषयीची आस्था
यामुळे या लेखांना भावात्म मूल्य प्राप्त झाले आहे.
लेखिकेच्या सुहृदयी वृत्तीचे, संस्कारसंपन्नतेचे आणि
सुसंस्कृतपणाचे एक लोभस दर्शन ह्या लेखांतून होते.
रूढी-परंपरांचा जाणीवपूर्वक घेतलेला शोध, डोळस वृत्तीने
लोक-परंपरा व लोकसंस्कृतीचा लावलेला अन्वयार्थ व
त्यातही विशेषतः प्रकटणारे स्त्री-मन व स्त्री-जीवन
गेडाम यांच्या लेखनातून पाझरते. हा ओलेपणा
ह्या लेखांना असल्यामुळेच साध्या, सरळ व ओघवत्या भाषेत
हे लेख उतरले आहेत
हे ‘आठवांचे झेले’ म्हणूनच अधिक सुगंधित झाले आहेत.
मंगेश केशव पाडगांवकर (मार्च १०, इ.स. १९२९; वेंगुर्ला, ब्रिटिश भारत - डिसेंबर ३०, इ.स. २०१५;) हे मराठी कवी होते. सलाम या कवितासंग्रहासाठी त्यांना इ.स. १९८० साली साहित्य अकादमी पुरस्कार देऊन गौरवण्यात आले.
जन्म नाव
मंगेश केशव पाडगांवकर
जन्म
मार्च १०, इ.स. १९२९
वेंगुर्ला, सिंधुदुर्ग जिल्हा, महाराष्ट्र)
मृत्यू
डिसेंबर ३०, इ.स. २०१५
राष्ट्रीयत्व
मराठी-भारतीय
कार्यक्षेत्र
साहित्य, अध्यापन
साहित्य प्रकार
कविता
वडील
केशव आत्माराम पाडगांवकर
आई
रखमाबाई केशव पाडगावकर
पत्नी
यशोदा पाडगांवकर
अपत्ये
पुत्र: अजित, अभय पाडगांवकर; कन्या : अंजली कुलकर्णी
पुरस्कार
महाराष्ट्भूषण पुरस्कार, साहित्य अकादमी पुरस्कार (इ.स. १९८०)
दत्ताराम मारुती मिरासदार (१४ एप्रिल, १९२७ - २ ऑक्टोबर २०२१)[१] (रूढ नाव द. मा. मिरासदार) हे मराठीतले साहित्यिक, कथाकथनकार, विनोदी लेखक, पटकथाकार आणि अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलनाचे माजी अध्यक्ष होते. त्यांचे शिक्षण अकलूज, पंढरपूर येथे झाले. पुण्यात आल्यावर ते एम्‌.ए. झाले. काही वर्षे पत्रकारीता केल्यानंतर त्यांनी इ.स. १९५२ साली अध्यापनक्षेत्रात प्रवेश केला. पुण्याच्या कॅंप एज्युकेशनच्या शाळेत ते शिक्षक होते. इ.स. १९६१ मध्ये ते मराठीचे प्राध्यापक झाले.
दत्ताराम मारुती मिरासदार उर्फ द. मा. मिरासदार
जन्म
१४ एप्रिल, १९२७
अकलूज
मृत्यू
२ ऑक्टोबर, २०२१ (वय ९४)
पुणे
राष्ट्रीयत्व
भारतीय Flag of India.svg
कार्यक्षेत्र
नाटक, साहित्य
वडील
मारुती मिरासदार
पुरस्कार
साहित्य अकादमी
महाराष्ट्र राज्य वाङमय पुरस्कार
साहित्य संमेलनाचे अध्यक्षपद
Explanation:
please mark me as the brainliest