India Languages, asked by lathukv786, 2 months ago

നിത്യമാകുന്നതീശ്വരൻ എന്ന കവിത ഏത് കൃതിയിൽ നിന്നെടുത്തതാണ്?​

Answers

Answered by maxgaminh
1

Answer:

1930-കളിൽ സാഹിത്യരംഗത്ത് സ്വാധീനം ചെലുത്തിത്തുടങ്ങിയ ഒരു സാഹിത്യ വിമർശന സമ്പ്രദായമാണ് നവവിമർശനം . 1944-ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ജോൺ ക്രോ റാൻസമിന്റെ ദ് ന്യൂ ക്രിട്ടിസിസം എന്ന കൃതി ഇതിന് ആധുനിക മാനങ്ങൾ നല്കി. 1930 മുതൽ 1960 വരെയുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ അമേരിക്കൻ സാഹിത്യരംഗത്ത് നിറഞ്ഞുനിന്നിരുന്നത് നവീന നിരൂപണശാഖയായിരുന്നു. പ്രാഥമികമായി ഇതിനെ ഒരു അമേരിക്കൻ പ്രതിഭാസമായി കണക്കാക്കാമെങ്കിലും ജന്മം കൊണ്ടോ, ദത്തെടുക്കൽ കൊണ്ടോ ഈ മേഖലയിൽ ഏറ്റവുമധികം സ്വാധീനം ചെലുത്തിയത് ബ്രിട്ടീഷുകാരാണ്. നവവിമർശനരംഗത്ത് ടി.എസ്. എലിയറ്റ്, റിച്ചാർഡ്സ്, റാൻസം തുടങ്ങിയവരുടെ സംഭാവനകൾ എടുത്തു പറയത്തക്കതാണ്.

1930-കളിൽ കേംബ്രിഡ്ജിനെ വിമർശനരംഗത്തെ, ഉന്നത നിലവാരത്തിലുള്ള ഒരു അക്കാദമിക് കേന്ദ്രമാക്കുന്നതിൽ ഐ.എ. റിച്ചാർഡ്സ് വഹിച്ച പങ്ക് വിലപ്പെട്ടതാണ്. അവിടത്തെ അധ്യാപകനായിരുന്ന റിച്ചാർഡ്സ് നവവിമർശനത്തിന് സൈദ്ധാന്തിക അടിത്തറ നൽകുന്നതിൽ വിജയിച്ചു.

നവവിമർശനശാഖയിൽ ടി.എസ്. എലിയറ്റിന്റെ സ്ഥാനം നിർണായകമാണ്. പരമ്പരാഗത സാഹിത്യനിരൂപണത്തെ പ്രശ്നാധിഷ്ഠിതമായി ആധുനികവത്കരിച്ചവതരിപ്പിക്കുകയാണ് എലിയറ്റ് ചെയ്തത്. ജെയിംസ് ജോയ്സ്, എസ്റാ പൌണ്ട്, ടി.എസ്. എലിയറ്റ് തുടങ്ങിയവർ വ്യവസ്ഥാപിത നിരൂപണത്തെ എതിർക്കുന്നവരാണ്. ഇവരുടെ ദൃഷ്ടിയിൽ ആധുനിക രചനാരീതിയുമായി കരാറിലേർപ്പെടുന്ന ഒരു പുതിയ നിരൂപണ സങ്കല്പം ഉണ്ടാകേണ്ടതാണ്. റിച്ചാർഡ്സിന്റെ ശിഷ്യനായിരുന്ന വില്യം എംപ്സൺ ഈ രംഗത്തെ സ്വാധീനിച്ച മറ്റൊരു പ്രധാന വ്യക്തിയാണ്. സെവൻ ടൈപ്സ് ഒഫ് ആംബിഗ്വിറ്റി (1930) എന്ന കൃതിയിലൂടെ റിച്ചാർഡ്സിന്റെതന്നെ സിദ്ധാന്തങ്ങളിൽ നിന്നെടുത്ത ആശയങ്ങൾ വഴി കവിതയെ ഇദ്ദേഹം സൂക്ഷ്മമായി അപഗ്രഥിച്ചിരിക്കുന്നു.

'നവീന നിരൂപണം അഥവാ നവവിമർശനം' എന്ന വാക്ക് സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത് ജോൺ ക്രോ റാൻസമിന്റെ ദ് ന്യൂ ക്രിട്ടിസിസം (1941) എന്ന കൃതിയിൽ നിന്നാണ്. റാൻസമിനെക്കൂടാതെ ഈ മേഖലയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് എടുത്തു പറയത്തക്ക പേരുകൾ ആർ.പി. ബ്ളാക്മൂർ, ക്ളെൻത് ബ്രൂക്ക്സ്, അലൻ ടെയ്റ്റ്, റോബർട്ട് പെൻ വാറൻ, ഡബ്ള്യു.കെ. വിംസാറ്റ് എന്നിവരാണ്. ഈ നവീന നിരൂപകരെ ഐ.എ. റിച്ചാർഡ്സിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തരാക്കുന്നത്, മനഃശാസ്ത്രത്തിനല്ല, കൃതിയിലെ വാക്കുകൾക്കാണ് പ്രാധാന്യം നൽകുന്നത് എന്നതാണ്. കവിതയെന്നത് റിച്ചഡ്സിന് ഉചിതമായി ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ആവേഗങ്ങളാണ് (impulses). ശരിയായ വായനയിലൂടെ ഈ ആശയങ്ങൾ കവിതയിൽ നിന്നും വായനക്കാരന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് കടക്കുകയും വായനക്കാരന് അസ്തിത്വപരമായ സമ്പൂർണ ഉണർവ് സാധ്യമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നവീന നിരൂപകർ കവിതയെ മനഃശാസ്ത്രത്തിൽനിന്നും വേർതിരിച്ച് സ്വതന്ത്രമായ നിലനില്പുള്ള വാക്കുകളുടെ ഒരു ഘടനയാക്കി മാറ്റി. ഒരു മികച്ച കവിതയെന്നാൽ അർഥം, ഘടന, രൂപം എന്നിവയുടെ കൂടിച്ചേരലാണ്. ഒന്നിനെ മറ്റൊന്നിൽ നിന്നും വേർതിരിക്കാനാവില്ല. നവീന നിരൂപകരെ രൂപഭദ്രതാവാദികൾ (Formalists) എന്നു വിളിക്കാറുണ്ട്. എന്നാൽ ഇവർ റഷ്യൻ രൂപഭദ്രതാവാദികളിൽ നിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തരാണ്. റഷ്യൻ രൂപഭദ്രതാവാദികൾ അർഥത്തിന് വലിയ പ്രാധാന്യം നൽകുന്നില്ല. അവർ പുനർ നിർമ്മിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് ഉള്ളടക്കമാണ്. അതുവഴി വായനക്കാരന്റെ പതിവ് കാഴ്ചപ്പാടുകളെ അപ്രസക്തമാക്കുന്നു.

hope helpful

Similar questions