Question

കഥാപാത്രനിരൂപം തയ്യാറാക്കുക മൗലവി (പതിലാമത്തെ മെമ്പർ) ക്ലാസ് 7​

Answer 1

Answer:

കേരളത്തിൽ തെക്കൻ മലബാറിലെ (കോഴിക്കോട്, മലപ്പുറം ജില്ലകൾ) കാവുകളിലും തറവാട്ടു സ്ഥാനങ്ങളിലും വർഷംതോറും നടത്തിവരുന്ന ഒരു അനുഷ്ഠാന കലാരൂപമാണ് 'തിറയാട്ടം.(English-"Thirayattam") ദേവപ്രീതിക്കായി കോലം കെട്ടിയാടുന്ന ചടുലവും വർണ്ണാഭവും ഭക്തിനിർഭരവുമായ ഗോത്രകലാരൂപമാണിത്. [1] നൃത്തവും അഭിനയക്രമങ്ങളും ഗീതങ്ങളും വാദ്യഘോഷങ്ങളും മുഖത്തെഴുത്തും മെയ്യെഴുത്തും ആയോധനകലയും അനുഷ്ഠാനങ്ങളും സമന്വയിക്കുന്ന ചടുലമായ ഗോത്ര കലാരൂപമാണ്‌ തിറയാട്ടം. തനതായ ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങളും വേഷവിധാനങ്ങളും കലാപ്രകടനങ്ങളും തിറയാട്ടത്തെ മറ്റു കലാരൂപങ്ങളിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തമാക്കുന്നു. ചൂട്ടുവെളിച്ചത്തിൽ ചെണ്ടമേളത്തിന്റെ അകമ്പടിയോടെ കാവുമുറ്റങ്ങളിൽ അരങ്ങേറുന്ന ഈ ദൃശ്യവിസ്മയം തെക്കൻമലബാറിൻറെ തനതു കലാരൂപമാണ്‌. തിറയാട്ടത്തിലെ വിചിത്രമായ വേഷവിധാനങ്ങളും ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങളും പ്രാക്തനകാലത്തെ സാമൂഹിക ജീവിതത്തിന്റെ പ്രതിഫലനങ്ങളാണ്. മലബാറിലെ "തെയ്യം", മദ്ധ്യകേരളത്തിലെ "മുടിയേറ്റ്‌", തിരുവിതാംകൂറിലെ "പടയണി", തുളുനാട്ടിലെ "കോള" എന്നീ അനുഷ്ഠാന കലാരൂപങ്ങളോട് തിറയാട്ടത്തിനു ചില സാദൃശ്യങ്ങളുണ്ട്. എന്നാൽ വള്ളുവനാടൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ കണ്ടുവരുന്ന"പൂതനും തിറയും" എന്ന കലാരൂപവുമായി തിറയാട്ടത്തിനു ബന്ധമില്ല. കോഴിക്കോട്, മലപ്പുറം ജില്ലകളിലെ കാവുകളിലാണ് തിറയാട്ടം നടത്തപ്പെടുന്നത്. ജനുവരി മുതൽ ഏപ്രിൽ വരെയാണ് തിറയാട്ടകാലം. ദേവതാസങ്കൽപ്പങ്ങളുള്ള മരക്കൂട്ടങ്ങളാണ് കാവുകൾ. പൗരോഹിത്യരഹിത ആരാധനാക്രമങ്ങളാണ് ഈ കാവുകളിൽ അനുവർത്തിച്ചുവരുന്നത്. ആര്യ- ദ്രാവിഡ സംസ്കാരങ്ങളുടെ മിശ്രണം കാവാചാരങ്ങളിലും തിറയാട്ടത്തിലും പ്രകടമാണ്.[2] വൃക്ഷാരാധന, നാഗാരാധന, പ്രകൃതിആരാധന, വീരാരാധന, മലദൈവസങ്കൽപ്പങ്ങൾ, പ്രാദേശിക ദൈവസങ്കൽപ്പങ്ങൾ മുതലായ പ്രാചീന ആചാരക്രമങ്ങൾ കാവുകളിലും തിറയാട്ടത്തിലും അനുവർത്തിച്ചുവരുന്നു. ഇവിടെ ജാതിവ്യവസ്ഥയും പൗരോരോഹിത്യവും പ്രബലമായിരുന്നപ്പോഴും കാവുകളിലെ തിറയാട്ടം അടിയാളവർഗ്ഗത്തിന്റെ സ്വത്വബോധെത്ത ജ്വലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ആത്‌മാവിഷ്ക്കാരത്തിനും സാമൂഹ്യവിമർശനത്തിനുമുള്ള ഉത്തമ വേദിയായി നിലകൊണ്ടു. പെരുമണ്ണാൻ, വണ്ണാൻ സമുദായത്തിനാണ് തിറകെട്ടിയാടുന്നതിനുള്ള അവകാശം പരമ്പരാഗതമായി ലഭിച്ചിരിക്കുന്നത്. എന്നാൽ പാണർ, ചെറുമർ സമുദായങ്ങളും തിറകെട്ടിയാടുന്നുണ്ട്

Explanation:

वननपरंपरागत रूप से खोलने का अधिकार समुदाय को दिया गया है। लेकिन पनार और चेरुमर समुदाय भी संपन्न हो रहे हैं। [३] केवल पुरुष ही इस कला का प्रदर्शन करते हैं। थिरयट्टम को तीन श्रेणियों में विभाजित किया जा सकता है, जैसे वेल्लाट, थिरा और चन्थुथिरा। वेल्लाट दिन के दौरान किया जाता है। [४]बकरियां मूर्तियों के बचपन का प्रतिनिधित्व करती हैं और साथ ही बकरियां युवाओं और जप का प्रतीक होती हैं। पौराणिक देवताओं के अनुसार, स्थानीय देवी-देवताओं की पूजा की जाती है। बकरियों में साधारण सजावट होती है। स्क्रीन में रंगीन वेशभूषा और जीवंत नृत्य की विशेषता है। पोशाक सरल है। चन्थुथिरा (चन्थट्टम) केवल मलादिवक्कु में किया जाता है। प्रत्येक कॉलम में एक अलग चेहरा और शीर्ष लेटरिंग है। स्तंभ प्राकृतिक सामग्री से बने होते हैं। [५]इस प्रयोजन के लिए, छाल, छाल, बांस, टहनियाँ और लकड़ी का उपयोग किया जाता है। बारात में इस्तेमाल होने वाले वाद्ययंत्र चेंडा, इलाथलम, तुड़ी, पंचायुधम और कुज़ल हैं। खेल के दौरान, कॉलम कलारिपायत की याद दिलाते हुए प्रतीकात्मक हथियारों का उपयोग करते हैं। प्रतीकात्मक हथियारों में करुमाकन के लिए एक भाला, करविली के लिए एक धनुष और तीर, भगवती के लिए एक तलवार, वीरभद्र के लिए एक गदा और मूर्ति के लिए एक राजदंड और ढाल शामिल हैं। नरकट गर्मी के साथ नृत्य करते हैं। गर्म खेल एक लयबद्ध नृत्य और मार्शल आर्ट है जिसमें दोनों हाथों में जलती हुई गर्मी होती है । प्रत्येक स्क्रीन के लिए अलग-अलग हारपांच फीट भी मौजूद है। देवी-देवताओं का मिथक हार में व्यक्त लंबाई पर है। देवी देवताओं और शराबी की मूर्तियों को पांच फीट छोटा किया जाता है। पांच कदम खेल में केवल गाने हैं। कविता और स्वर पांच चरणों को पूरा करते हैं। इसमें भगवान शिव या देवी और देवताओं या देवी या देवताओं की मूर्तियाँ हैं। इसके अलावा, स्तंभ गुप्त कारणों और अन्य प्रतिष्ठित व्यक्तित्वों से बंधा है। इन्हें आबाद मूर्ति कहा जाता है। कावू में शिकार करने वाले समूहों में कोलाधारियों (बिल्डरों), मेकअप कलाकारों, संगीतकारों, कोमारस (रहस्योद्घाटन) अनुष्ठानों और सहायकों का समावेश होता है। इनमें सबसे महत्वपूर्ण भगवद गीता है। भागवतीथिरा की प्रस्तुति पौराणिक दारिकावधाम पर आधारित है। भद्रकाली, नीलाभट्टारी, नागकली, थिचमुंडी,देवुभव कोलोंम जैसे करुमकान, करियाथन, कारविलि, थलशिलावन, कुलवन, कंदकर्ण, मुंडन, भैरव, कुट्टिचन, वीरभद्र, आदि। धनी लोग धनी होते हैं। मुख्य अनुष्ठानों में बैठना और चढ़ना, पहरे पर चढ़ना, फूलों को उठाना और तार लगाना, धनुष को बांधना, झुकना, जप, जप, जप, हल्दी पाउडर का जप, गुरुति तर्पण, आसन पर चढ़ना, जप और मद्य करना है।नशे में मूर्तियों के लिए कॉलम भी हैं। धनी लोग धनी होते हैं। मुख्य अनुष्ठानों में बैठना और चढ़ना, पहरे पर चढ़ना, हाथ से चढ़ना फूल और तार, धनुष बांधना, झुकना, जप, जप, जप, हल्दी पाउडर, गुरुति तर्पण, आसन पर चढ़ना, जप करना और पीना है।नशे में मूर्तियों के लिए कॉलम भी हैं। धनी लोग धनी होते हैं। मुख्य अनुष्ठानों में बैठना और चढ़ना, पहरे पर चढ़ना, हाथ से चढ़ना फूल और तार, धनुष बांधना, झुकना, जप, जप, जप, हल्दी पाउडर का जप, गुरुति तर्पण, आसन पर चढ़ना, जप करना और पीना है।