உங்கள் வீடு எங்குள்ளது?------>Thirumozhi?
Answers
Answer:
பயணம் முடிந்து, நினைவுகள் வாடாமல் இருக்கும்போதே அதைப் பற்றி எழுதிவிடுவது நல்லது. சில சமயம் முடிவதில்லை. சமீபத்தில் எதையோ தேடும் போது, 2009 டிசம்பர் 27 காலை சுமார் 10 மணிக்குமேல் நான் திருக்கோட்டியூர் சென்றதற்கு அத்தாட்சியாக நான்கு ரூபாய் திருப்பத்தூர் பேருந்து சீட்டு கிடைத்தது. திருக்கோட்டியூர் பயணத்தை அதிலிருந்து ஆரம்பிக்கிறேன்.
காலை சில ஆரஞ்சு பழங்களை கையில் எடுத்துக்கொண்டு திருச்சி- புதுக்கோட்டை- திருப்பத்தூர்- திருகோட்டியூர் பயணத்தை ஆரம்பித்தேன். எச்சிலை கையில் தொட்டு டிக்கெட் கிழிப்பதெல்லாம் மாறி, கையில் சின்ன க்ரெடிட் கார்ட் பிரிண்டிங் இயந்திரம் மாதிரி ஒன்றை வைத்துக்கொண்டு நடத்துனர் டிக்கெட் கொடுப்பதைப் பார்க்க சந்தோஷமாக இருந்தது.
நல்ல மழைக்குப் பிறகு சில நாள்கள் கழித்து என் பயணம் இருந்ததால், புதுக்கோட்டை போகும் வழியெல்லாம் செம்மண் கலந்த நீர் அப்படியே தேங்கிக் கிடந்தது. சாலையோரங்களில் இருக்கும் ஆல மர விழுதுகளில் எல்லாம் ஏதோ தொங்கவிட்டிருக்கிறார்கள். (அது என்ன?), பல இடங்களில் மக்கள் ஆங்கிலம் கலக்காத தமிழையே பேசுகிறார்கள். போகும் வழியில் ஒரு இடத்தில் "நீரேந்து நிலையம்" என்று பம்பு செட் இருக்கும் இடத்தைக் குறிப்பிட்டிருந்தார்கள். 50கிமீ தூரப் பயணம்; ஒன்றரை மணி நேரம்; புதுக்கோட்டை வந்தடைந்தேன். பேருந்து நிலையத்தைச் சுற்றியும் மக்கள் சிறுநீர் கழித்துக்கொண்டு, சுகாதாரமாக இருக்க வெள்ளை பிளிச்சீங் பவுடர் போட்டு... 'நெடி'ய பயணம் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.
புதுக்கோட்டையிலிருந்து திருப்பத்தூர் செல்லும்போது இரண்டு பக்கமும் முட்செடிகள் காடு மாதிரி முளைத்திருக்கிறது. வேலிகாத்தான் என்று ஊர் மக்கள் இதைச் சொன்னாலும், சீமைக் கருவேலம் என்பது இதன் பெயர். விளைநிலங்களையும், மற்ற செடிகளையும் நாசப்படுத்தும் இந்தச் செடி எங்கும் இருப்பதாலோ என்னவோ, சுற்றி பசுமையைக் காணமுடியவில்லை. இந்தச் செடி சில நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்தான் இந்தியா வந்ததாகச் சொல்லிக் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். இராமானுஜர் வாழ்ந்த காலத்தில் நிச்சயம் இந்த செடி இருக்க வாய்ப்பு இருந்திருக்காது.
வெள்ளை அடித்த செங்கலை நிற்க வைத்து சில இடங்களில் ஏதோ திடீர் 'நகர்' அமைத்து அடுக்குமாடிக் குடியிருப்புக்கள் விளம்பரம் வர ஆரம்பித்திருக்கிறது. முட்செடி விறகுகளை தலையில் சுமந்துக்கொண்டு பெண்மணிகள் தம்மனா விளம்பரங்களை கடந்து செல்லுகிறார்கள்.
பேருந்தில் 'Boom TV' என்ற டிவியில் பாட்டும் விளம்பரமும் வருகிறது. டிவியில் 'ஓட்டக்கார மாரிமுத்து' எல்லா பக்கமும் ஒலிக்க திருக்கோட்டியூர் வந்து சேர்ந்தேன்.
(திருக்கு+ஓட்டியூர்) திருக்கு என்றால் பாவம். எனவே பாவங்களை ஓட்டக்கூடிய ஊர் என்றும் இந்த ஊருக்குப் பெயர். மூன்று பஸ் பிடித்து, 100 கிமீ தூரம்; இரண்டரை மணி நேரப் பயணத்துக்குப்பின் உச்சி வேளையில் வந்துசேர்ந்தபோது கோயில் இன்னும் திறந்திருந்தார்கள். அதிர்ஷ்டம்.
நான் பஸ்ஸில் வந்த இந்த இடத்துக்கு இராமானுஜர் ஸ்ரீரங்கத்திலிருந்து நடந்தே பதினெட்டு முறை வந்திருக்கிறார். ஏன் பதினெட்டுமுறை என்பதைத் தெரிந்துக்கொள்ள அவருடைய வாழ்க்கை வரலாற்றிலிருந்து ஒரு பகுதியை உங்களுக்குச் சொல்ல வேண்டியுள்ளது.
இராமானுஜர் துறவு மேற்க்கொண்டபின், ஆளவந்தார் மறைவிற்குப்பின், ஸ்ரீரங்கத்து மடம் சரியான தலைவரின்றி இருந்தது. பெரிய நம்பி திருவரங்கப் பெருமாளரையரைக் காஞ்சிபுரத்துக்கு அனுப்பி இராமானுஜரை அழைத்து வர வேண்டினார்.
ஸ்ரீரங்கத்துக்கு வந்த பின் இராமானுஜர் பெரிய நம்பியையே தம் ஆசாரியராக ஏற்று, ஆளவந்தாரின் பிரிவினால் ஏற்பட்ட மனவருத்தத்தை மெதுவாக மறந்தார். (இராமானுஜர் ஆளவந்தாரை சந்திப்பதற்கு முன்பே இறைவனடி சேர்ந்தார் என்பது வரலாறு). ஒரு சமயம் பெரிய நம்பி இராமானுஜரிடம் திருக்கோட்டியூர் நம்பி பற்றியும் அவரின் அருமை பெருமைகளையும் சொல்லி அவரிடம் 'எட்டெழுத்து மந்திரத்தைப் பொருளுடன் உபதேசம் பெற வேண்டும்' என்று பணித்தார். (ஸ்ரீ ஆளவந்தாரிடமிருந்து ரகஸ்யாத்ரயங்களின் உட்பொருள்களையெல்லாம் மிக ஆழமாகக் கற்று, அவற்றைப் பரம இரகசியமாக வைத்துள்ளார் திருக்கோட்டியூர் நம்பி என்றும் சொல்லுவர்.)
பெரிய நம்பியின் உபதேசத்தின்படி ஸ்ரீஇராமானுஜர் திருக்கோட்டியூர் நம்பியைக் காணப் புறப்பட்டார். இராமானுஜர் நம்பியைப் பார்பதற்குமுன் நாம் திருக்கோட்டியூர் நம்பியைப் பற்றி கொஞ்சம் பார்த்துவிடலாம்.