Question

मराठी निबंध वृक्षदिंडी

Answer 1

Answer:

वृक्ष निबंध - झाडे आमचे सर्वोत्तम मित्र आहेत कारण ते आपल्या श्वास घेणा the्या वायू स्वच्छ करतात. त्याचप्रमाणे, ते पाणी आणि माती देखील स्वच्छ करतात आणि शेवटी पृथ्वीला एक चांगले स्थान बनवतात. हे देखील खरं आहे की जे लोक झाडाजवळ राहतात ते आरोग्यासाठी योग्य, तंदुरुस्त आणि जास्त नसलेल्या लोकांपेक्षा आनंदी असतात.

शिवाय, अनेक प्रकारे सेवा देणार्‍या आपल्या मित्रांची काळजी घेणे ही आपली जबाबदारी आहे. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे झाडे वाचवून, आम्ही केवळ वनस्पतींसाठीच नव्हे तर केवळ आपल्यासाठी काही उपकार करीत आहोत. कारण झाडे आणि वनस्पतींचे जीवन आपल्यावर अवलंबून नाही परंतु आपले जीवन त्यांच्यावर अवलंबून आहे.

वृक्षांचे महत्त्व

आमच्यासाठी वृक्ष बर्‍याच मार्गांनी महत्त्वपूर्ण आहेत आणि आम्ही त्यांचे महत्त्व दुर्लक्षित करू शकत नाही. ते महत्वाचे आहेत कारण ते आम्हाला श्वास घेण्यास ताजी हवा देतात, खाण्यासाठी अन्न देतात आणि सूर्यप्रकाशापासून आणि पावसापासून निवारा देतात. याशिवाय बाजारात अशी अनेक औषधे आहेत जी झाडांच्या अर्कापासून बनलेली असतात. या व्यतिरिक्त अशी वनस्पती आणि झाडे आहेत ज्यांचे औषधी मूल्य आहे.

ते शांतता आणतात; एक आनंददायक आणि आरामदायक वातावरण तयार करा. तसेच ते सूर्याच्या हानिकारक किरणांना प्रतिबिंबित करण्यात आणि तापमान संतुलित राखण्यास मदत करतात. याशिवाय ते जलसंधारण आणि मातीची धूप रोखण्यात मदत करतात. ते परिसंस्था देखील व्यवस्थापित करतात आणि प्राचीन काळापासून अनेक प्रकारच्या वनस्पतींची पूजा केली जाते.

झाडाचे फायदे

झाडे आम्हाला बरेच फायदे पुरवतात ज्यापैकी काही आपण पाहू शकत नाही परंतु ते खूप फरक करतात. हवामानातील बदलांचे मुख्य कारण असलेल्या ग्रीनहाऊस वायूंचे शोषण करून हवामानातील बदलांशी लढा देण्यास ते मदत करतात.

शिवाय, ते भूजल पुन्हा भरुन काढतात आणि हानिकारक प्रदूषक आणि गंधांपासून हवा फिल्टर करतात. याव्यतिरिक्त ते अन्नाचा उत्तम स्रोत आहेत आणि फळांचा राजा ‘आंबा ’ही झाडांवर वाढतात.

निष्कर्ष काढण्यासाठी, आपण असे म्हणू शकतो की पृथ्वीवरील प्रत्येक जीवनासाठी झाडे अतिशय महत्त्वाची आणि फायदेशीर आहेत. त्यांच्याशिवाय, पृथ्वीवरील जीवनाचे अस्तित्व अवघड होईल आणि काही काळानंतर पृथ्वीवर ऑक्सिजन नसल्यामुळे प्रत्येक प्रजाती मरण्यास सुरवात करतात. तर आपला जीव वाचवण्यासाठी आणि जगण्यासाठी आपल्याला झाडांचे महत्त्वही शिकावे लागेल आणि मुलांनाही झाडांचे महत्त्व शिकवावे लागेल.

Explanation:

hope it helped !

:)

>>>thank u<<<

Answer 2

Answer:

पर्यावरणाचा प्रश्न ही आजची जागतिक समस्या झाली आहे. प्रदूषणाचे बळी आपण केव्हा होऊ, हे सांगता येणार नाही. हा धोका ओळखून आमच्या शाळेने विदयार्थ्यांच्या मदतीने प्रदूषणाशी दोन हात करण्याचे ठरवले. वनमहोत्सवाच्या निमित्ताने आमच्या शाळेने 'वृक्षदिंडी'चा कार्यक्रम आयोजित केला होता. त्याची तयारी जवळजवळ महिनाभर चालू होती. प्रत्येक विदयार्थ्याला आपल्या घरी एक 'बालवृक्ष' तयार करायला सांगितला होता. कोणी कोणते झाड लावावे, हे प्रत्‍येकजण आपआपल्‍या आवडीप्रमाणे ठरवु शकत होते.

३० सप्टेंबरला सर्व विदयार्थ्यांना आपण लावलेली रोपे घेऊन सकाळी सातला शाळेत बोलावले होते, कारण त्या दिवशी शाळेतून वृक्षदिंडी निघणार होती. साऱ्या गावात फिरून ती परत शाळेतच येणार होती. शाळेच्या मागच्या मैदानात ही झाडे लावली जाणार होती. ते बालतरू भूमातेच्या स्वाधीन केले जाणार होते.

ठरल्याप्रमाणे ३० सप्टेंबरला सकाळी सात वाजताच सर्व विदयार्थी शाळेच्या गणवेशात आपापले बालवृक्ष घेऊन शाळेत हजर होते. आतापर्यंत शाळेतून अनेक प्रसंगी मिरवणुका निघाल्या होत्या; पण आजचा उत्साह अगदी आगळाच होता. कारण आम्ही स्वतः लावलेल्या व काही काळ आम्हीच जोपासलेल्या बालवृक्षांची मिरवणूक होती ती! आजच्या मिरवणुकीत दिल्या जाणाऱ्या घोषणाही आगळ्यावेगळ्या होत्या- 'झाडे लावा, झाडे जगवा, प्रदूषणाचा नाश करा', 'आजचे बालतरू, उदयाचे कल्पतरू !' वृक्षदिंडीत काही विदयार्थ्यांनी वृक्षांसारखे हिरवेगार पोशाख केले होते. त्यांच्या हातांत फलक होते-

'वृक्षवल्ली आम्हां सोयरी',

'एक बालक, एक झाड',

'निसर्ग अमुचा सखा, आम्हां आरोग्य देई फुका!'

त्या बालतरूंचे स्वागत गावातील सारेजण उत्साहाने करत होते. संपूर्ण गावातून फिरत फिरत ही वृक्षदिंडी शाळेच्या मागच्या मैदानात आली. तेथे झाडे लावण्यासाठी आवश्यक ती पूर्वतयारी करून ठेवण्यात आली होती. आळी तयार होती. सर्व विदयार्थ्यांनी आपापली झाडे लावली. गुरुजींनी, मुख्याध्यापकांनीही वृक्षारोपणात भाग घेतला आणि काय गंमत ! आकाशाच्या झारीतून त्यांच्यावर पाण्याचा वर्षाव झाला. पळत पळत शाळेच्या इमारतीत शिरलो. पाऊस थांबला. टवटवीत झालेली झाडांची पाने वाऱ्याबरोबर सळसळत होती. जणू ती आनंदाने टाळ्याच पिटत होती.