Question

पञ्चमः
पाठः
5
मन्दबुद्धिः तन्तुनायः
एकस्मिन् नगरे मन्थरको नाम तन्तुवाय: वसति स्म। बटकर्माणि कुर्वत: तस्य सर्वाणि उपकरणानि भग्नानि। कुठारम्
आदाय स: वनं गतः। वने भ्रमन् स: एक शिशपापादपम् अपश्यत्। सः अचिन्तयत्, ‘अयं महान् वृक्षः अस्ति। एनं कर्तयित्वा
बहूनि काष्ठानि मिलिष्यन्ति। तेन पटनिर्माणाय बहूनि उपकरणानि भविष्यन्ति।'' इत्थं विचिन्त्य स: वृक्षस्य उपरि कुठारं
अक्षिपत् कुठार: वृक्षस्य शाखायाम् अलगत्।
वृक्षे कश्चन् यक्ष: वसति स्म। सः
तन्तुवायम् अकथयत्, “भोः। अयं
पादप: मम आश्रयः अस्ति। एनं मा
कर्तया" एतत् श्रुत्वा तन्तुवायः
अवदत्, “भो! अहं किं करोमि?
काष्ठस्य उपकरणं विना अहं
पटस्य निर्माणे असमर्थः। अत:
सपरिवार: बुभुक्षया पीडित:
अस्मि। भवान् अन्यत्र गच्छतु।
अहम् एनं कर्तयिष्यामि। "
यक्षः अवदत्, “भोः! अहं
तुष्टः त्वया। तत् अभीष्ट फलं
-​

Answer 1

Answer:

l don't know lam sorry to you ☹️☹️☹️☹️☹️