२५० शब्दात मराठीतून निबंध लिहा . आपण अनुभवलेली एक अविस्मरणीय संध्याकाळ
Answers
Answer:
आणि महाबळेश्वर येथील संध्याकाळचे वर्णन बघणार आहोत ,मुंबईसारख्या गजबजलेल्या शहरातील ती सायंकाळ असली तरी ती रम्यच वाटते. हजारो नव्हे लाखो पावले द्रुत गतीने आपापल्या घरी परतत असतात. दिवसभर श्रम केलेले असले तरी त्या पावलांना जणू वाऱ्याचे पंख लाभलेले असतात. कारण त्यामागे ओढ असते घराकडे जाण्याची. त्यामुळे मग गाडीची गर्दी त्रासदायक वाटत नाही. कारण त्या गर्दीतील अनेक व्यक्तीच्या मनांची एका बाबतीत एकरूपता असते ‘घरी परतायचे.'
मला अचानक आठवली ती महाबळेश्वरची सायंकाळ. महाबळेश्वरला जायचे म्हटले म्हणजे सूर्यास्त, सूर्योदय पाहिलाच पाहिजे आम्ही आणि आमच्यासारखे आलेले शेकडो प्रवासी त्या बॉम्बे पॉइंटवर जमलो होतो; आणि अगदी नजर न हालविता ती रम्य सायंकाळ आपल्या नजरेत भरून घेत होतो, पण मला एक गंमत जाणवली-
दिवसभर प्रकाशदानाचे काम करून अस्ताला जाणाऱ्या त्या सहस्ररश्मीलाही कशाची तरी ओढ लागली असावी! किती वेगाने उतरत होता तो. ते लाल वर्तुळ अस्ताला गेले, पण तरीही मागे आकाशात उरला 'लाल रक्तिमाच!' अशाच एका रम्य सायंकाळच्या दर्शनाने कूणा कवीची प्रतिभा पल्लवित झाली आणि तो म्हणाला, "उदय आणि अस्त दोन्ही स्थिती महात्म्यांना समानच असतात."
सायंकाळ म्हणजे संधिकाल. दिवस आणि रात्र यांना जोडणारा दुवा. त्यामुळे या दोघांच्यातील साऱ्या चांगल्या गोष्टी त्यात एकवटतात. खेडेगावात तर ही सायंकाळ घरी परतणाऱ्या गुरांच्या 'गोरजाने' अधिक धूसर होते. त्यांच्या गळ्यांतील घंटांचा नाद सारे वातावरण भरून टाकतो. वेगाने घरटयांकडे परतणाऱ्या पक्ष्यांच्या रांगा दृष्टीस पडतात. तीच ओढ त्यांच्या पंखांत उतरलेली असते.
पाहता पाहता संधिप्रकाश संपतो आणि तमिस्रा आपले आधिपत्य गाजवू लागते. गावागावांत दूरवर दिवे लुकलुक लागतात. त्याचवेळी आकाशात एकामागून एक चांदण्या चमक लागतात.
अशाप्रकारे रम्य सायंंकाळ मराठी निंबध हा निबंध वरील प्रमाणे लिहीता येईल.
वरील निबंधाचे खालील प्रमाणे शिर्षक असु शकते
एक निसर्गरम्य संध्याकाळ निबंध
संध्याकाळ मराठी लेख
मी पाहिलेली संध्याकाळ
संध्याकाळचे वर्णन
वर्णनात्मक
Next
एक रखरखीत दुपार मराठी निबंध | Mi Anubhavleli Dupar Marathi Nibandh
Previous
चांदण्या रात्रीची सहल मराठी निबंध | Essay on star night trip in marathi
३ टिप्पण्या:
Unknown
छान आहे
उत्तर द्या
प्रत्युत्तरे
ADMIN
प्रतीसाद दिल्याबद्दल धन्यवाद.
Unknown
Very Beautiful essay
उत्तर द्या
मराठी निबंध प्रकार
आत्मकथनात्मक कथनात्मक कल्पनात्मक चिंतनात्मक वर्णनात्मक शब्दचित्रामक संबोधनात्मक
संपर्क
तुम्हाला आमचा ब्लॉग कसा वाटला हे कमेंट करून आम्हाला जरूर कळवा तुमचे आमच्या ब्लॉग बद्दल अभिप्राय असल्यास किंंवा काही तक्रार असेल तर ती पण आम्हाला नक्की सांगा आपल्या अभिप्रायाचे आम्ही नेहमी स्वागत करू आणि आवश्यकते नुसार बदल घडवून आणू . आमच्या ब्लॉगला भेट देणारा प्रत्येक वाचक आमच्या करीता अतीशय महत्वाचा आहे. तसेच तुम्ही सुद्धा आमच्या ब्लॉगवर लेखन करू शकता आणि आपली ज्ञानरूपी माहिती इथं पर्यंत पोचू शकता. त्याकरीता पुढील लिंक वापरावी.
संपर्क करण्यासाठी येथे क्लीक करा
DMCA Policy साठी येथे क्लीक करा
Copyright © 2021 · ESSAY MARATHI मराठी निबंध All Right Reserved
Answer:
दिवाळीच्या सुटीत मला पंढरपूरला जाण्याची संधी मिळाली. तिथे माझे बरेच मित्र होते.एक दिवस संध्याकाळी आम्ही चंद्रभागा नदीच्या काठावर जायला निघालो.चंद्रभागा ही महाराष्ट्रातील एक प्रसिद्ध नदी आहे. आम्ही तिथे पोहचलो तेव्हा सूर्य पश्चिमेकडे गेला होता. अस्थाच्या दिशेने वाटचाल करत असलेल्या सूर्याच्या किरणांनी त्याचे वैभव गमावले होते. त्यामुळे नदीचे पाणी सोनेरी लाल रंगाचे भासत होते. गार वारा वाहात होता. नदीच्या लहरींचा आवाज वातावरण संगीतमय बनवत होते. मनाला मोठी शांती मिळत होती.
नदीच्या काठावर बरीच हालचाल होत होती. पक्षी आपल्या घरट्याकडे परत येत होते. त्यांचा चिवचिवाट झाडांवर गूंजत होता. मेंढपाळ गावात परतत होते आणि जनावरे नदीतील पाणी पित होते. काही मुले नदीत पोहत होती. नौकाविहार करणारे नौकाविहारीचा आनंद घेत होते. बोटीवर ढोलक वाजत होते. एका नावेचा नाविक आनंदात लोकगीत गात होता. रंगीबेरंगी साड्या परिधान केलेल्या महिला नदीवर दीपदान करण्यासाठी आल्या होत्या.
आम्ही एक बोटही निश्चित केली. बोटमन हा एक अतिशय मनोरंजक माणूस होता. पुराणात चंद्रभागेसंदर्भात सांगितलेल्या काही कथा त्याने आम्हाला सांगितल्या. चंद्रभागाच्या काठावर, महाराष्ट्राचे प्रसिद्ध संत तुकाराम यांनी स्वर्गारोहण केले होते. त्यांनी याविषयी सविस्तरपणे सांगितले. तोपर्यंत चंद्रही आकाशात दिसला आणि चंद्राचा प्रकाश सर्वत्र पसरला होता. माझ्या एका गायक मित्राने त्याच्या मधुर आवाजात काही गाणी गायली. मी माझ्या विनोदांसह मित्रांचे मनोरंजन केले.
चंद्रभागेच्या पवित्र किनाऱ्यावर बरीच मंदिरे आहेत. त्यापैकी विठ्ठल मंदिर मुख्य आहे. विठ्ठलाला पंढरीनाथ असेही म्हणतात. त्यामुळेच गावाचे नाव पंढरपूर असे ठेवले गेले. येथील विठ्ठलाची मूर्ती अतिशय आकर्षक आहे. नौकाविहारीनंतर आम्ही मंदिरात आरतीसाठी हजर झालो आणि प्रसाद घेतला. संपूर्ण परिसर आरतीच्या आवाजात आणि घंटेच्या नादात गुंजत होता.
चंद्रभागा नदीच्या काठी घालवलेल्या त्या संध्याकाळच्या गोड आठवणी आजही माझ्या मनाला आनंद देतात.