Question

solider bio graphy short in marathi​

Answer 1

माझे सैनिक चरित्र

 

स्मिथ फॉल्स या माझ्या छोट्याशा गावात हायस्कूलमध्ये घालवलेला हा माझा तिसरा सैनिक जीवनचरित्र आहे. परंतु विशेषत: हा जैव मी पूर्वी केलेल्या कोणत्याहीपेक्षा काहीसा अधिक विशिष्ट होता. मी ज्या सैनिकांचा अभ्यास करीत असतो त्यांच्याशी मी नेहमीच चांगले संपर्क साधतो. शेवटी, सैनिक 100 वर्षांपूर्वी एखाद्या युद्धामध्ये लढलेल्या एका मनुष्यापेक्षा मित्र बनतात. माझ्यासाठी, त्यांच्या कथा आणि साहस आणि ओळख उघडणे म्हणजे एखाद्या सैनिकाबद्दल संशोधन करण्याचा सर्वात आकर्षक भाग आहे. कधीकधी मला वाटते की आपण हे विसरतो की हे पुरुष जरी नायक असले तरी ते फक्त एक लहान मुले होते, काही कुटूंबाच्या शेतात काम करत असत, काही ज्यांना महाविद्यालयीन शिक्षण घ्यायचे होते आणि एखादे कुटुंब सुरू करायचे होते, असे काही लोक इकडे-तिकडे जरासे अडचणीत सापडले होते. ते फक्त आपल्यासारखे लोक होते आणि मी त्यांच्या भविष्यातील सर्व योजना आणि लढा देण्याची स्वप्ने ठेवली आहेत. त्यांना नायक बनवणा the्या कथांचा उलगडा कदाचित मोहक होऊ शकेल, परंतु मला असे वाटते की त्यांना फक्त नियमित माणसे बनवणा the्या कहाण्या सर्वात मनोरंजक आहेत.

तर मग माझ्या सैनिकाची कहाणी रहस्य नसती तर? हे माझ्या आजी आजोबा आणि काकू आणि काका यांनी मला आधी सांगितले असेल तर?

येथे मी माझ्या दुसर्‍या टूरमध्ये जात होतो आणि माझ्या महान, काका बॉबचा शोध घेत होतो ज्यांना माझ्या आईच्या कुटूंबियातील जवळचे आणि त्यांच्या मनापासून प्रिय आहे. मला रॉबर्ट आणि त्याच्या दोन भावांचा एक फोटो आणि रॉबर्टने त्याच्या आईला शेकडो सुंदर हस्तलिखित पत्रे असलेली एक पेटी दिली होती, जी माझ्या आजीने कृतज्ञतेने मला वाचण्यास मदत केली कारण मी ज्या पेमेन्शिपमध्ये वाचनात जरा अस्वस्थ होतो. त्यांनी लिहिले. मला असंख्य कौटुंबिक रहस्ये सांगितली गेली, ज्यात मला हसायला, अश्रू घातलेले किंवा माझ्या कुटुंबात घडलेल्या काही गोष्टींबद्दल पूर्णपणे आश्चर्यचकित केले गेले होते. मग त्याला भेटण्याची वेळ आली.

मी खरोखरच मदत करू शकलो परंतु चिंताग्रस्त होऊ शकलो नाही, त्यांचा जैव वाचण्याची मी सर्वात शेवटची व्यक्ती होती आणि जरी मी टूरवर भेटलेले सर्व शिक्षक इतक्या कमी वेळात इतके छान मित्र बनले, तरीही मी इतकेच होतो त्यांना प्रभावित करण्यास उत्सुक आणि मी माझ्या काकांचा आणि त्याच्या आईकडे ज्या पत्रात होता त्या व्यक्तीचा मला किती अभिमान आहे हे दर्शविण्यासाठी उत्साही. आम्ही खो beautiful्याकडे दुर्लक्ष करणा most्या सर्वात सुंदर स्मशानभूमीत पोहोचलो. आणि रॉबर्टला भेटल्यावर मी खळबळ उडवून कबरेतून भटकत गेलो आणि माझ्या चरित्रावर चिकटून राहिलो आणि त्यातील एक पत्र लिहिले जेणेकरून मला ते वाचता आले. आणि ज्या क्षणी मी त्याला पाहिले होते, मी मदत करू शकलो नाही परंतु पडल्याच्या धमकीच्या अश्रूंचा सामना करु शकलो नाही, कारण येथे, फ्रान्समध्ये, अपरिचित ठिकाणी, एखादे परिचित, घरातून आले होते, माझे रक्त होते. माझ्या नवीन परिवाराने वेढलेले, मी चेह on्यावर हसू आणि माझे गाल गाढत अश्रूंनी त्याचे चरित्र वाचले. आणि मग त्याचे पत्र, हसण्यासह गूंजले तरी स्मशानात जरी मी त्याच्या आईवर आणि त्याच्या कुटुंबावर प्रेम केले. आणि माझ्या शेवटच्या शब्दांमुळे "लव्ह एव्हर्स, रॉबर्ट" मी डोके टेकले आणि हसलो, माझ्या कुटुंबाचा एक भाग असल्याबद्दल आणि माझ्या काकांसारखी व्यक्ती म्हणून सामायिक करण्यास सक्षम झाल्याबद्दल मी कृतज्ञ आहे.

#answerwithquality  #BAL