तुन्दिल:
(तुन्दस्य उपरि हस्तम् आवर्तयन्) तुन्दिलोऽहं भोः। ममापि इदं
काव्यं श्रूयताम, जीवने धार्यतां च-
परान्नं प्राप्य दुर्बुद्धे! मा शरीरे दयां कुरु ।
परान्नं दुर्लभं लोके शरीराणि पुनः पुनः ।।
(सर्वे पुनः अट्ट
हासं कुर्वन्ति)
Answers
Answered by
0
Answer:
my question is also same as well this because today is my paper
Similar questions