காற்று மற்றும் காற்றில்லாச் செயல்முறைகள் என்றால் என்ன?
Answers
ஆக்சைடு (oxide) என்பது குறைந்தது ஒர் ஆக்சிசன் அணுவும் மற்றொரு வேதித் தனிமமும் சேர்ந்துள்ள ஒரு சேர்மம் ஆகும்.[1] ஒக்சைடு அல்லது ஒக்சைட்டு என்ற பெயர்களாலும் ஆக்சைடு அழைக்கப்படுகிறது. இதனுடைய மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டில் ஆக்சைடு என்பது ஆக்சிசனின் O2– இரட்டை எதிர்மின் அயனியாகக் கருதப்படுகிறது. குறிப்பாக உலோக ஆக்சைடுகள் ஆக்சிசனின் எதிர்மின் அயனியை −2. என்ற ஆக்சிசனேற்ற நிலையைக் கொண்டுள்ளன. புவியின் மேலோடு பெரும்பாலும் திண்ம ஆக்சைடுகளால் ஆகியிருக்கிறது. தனிமங்கள் காற்றில் உள்ள ஆக்சிசன் அல்லது நீரில் உள்ள ஆக்சிசனால் ஆக்சிசனேற்றப்படுவதே இதற்கு காரணமாகும். ஐதரோ கார்பன்கள் ஆக்சிசனில் எரிவதால் இரண்டு முக்கியமான ஆக்சைடுகள் தோன்றுகின்றன. அவை கார்பனோராக்சைடு மற்றும் கார்பனீராக்சைடு என்பனவாகும். தனிமங்கள் தூய நிலையில் இருந்தாலும் பெரும்பாலும் அவற்றின் மீது ஆக்சைடு படலங்கள் தோன்றுகின்றன. உதாரணமாக அலுமினியத்தின் மீது அலுமினியம் ஆக்சைடு Al2O3 படலம் உருவாகிறது. இதை வினைமுடக்க அடுக்கு என்கிறார்கள். இது அலுமினியத்தை அரிப்பிலிருந்து தடுக்கிறது[2]. தனித்த நிலையில் சில தனிமங்கள் பல ஆக்சைடுகளை உருவாக்குகின்றன. ஒவ்வொன்றும் வெவ்வேறு அளவுகளில் ஆக்சிசனையும் தனிமத்தையும் கொண்டிருக்கின்றன. சில ஆக்சைடுகளில் இவை கார்பனோராக்சைடு மற்றும் கார்பனீராக்சைடைக் குறிப்பிடுவது போல ஆக்சிசன்களின் எண்ணிக்கையைக் குறிப்பிட்டு அழைப்பது வழக்கமாக இருக்கிறது. மற்றும் சில நிகழ்வுகளில் இரும்பு(II) ஆக்சைடு இரும்பு(III) ஆக்சைடு என்று குறிப்பிடுவது போல தனிமத்தின் ஆக்சிசனேற்ற எண்ணைக் குறிப்பிட்டு அழைக்கவும் செய்கிறார்கள். நைட்ரசன் போன்ற சில தனிமங்கள் பல வகையான ஆக்சைடுகளை உருவாக்குகின்றன.
காற்றுள்ள செயல்முறைகள்
காற்றுள்ள செயல்முறையில் செய்யப்பட்ட ஏடிபியின் அளவை அதிகரிக்க, ஆக்ஸிஜன் இருக்க வேண்டும். யூகாரியோடிக் இனங்கள் காலப்போக்கில் உருவாகும்போது, அவை அதிக உறுப்புகள் மற்றும் உடல் பாகங்களுடன் மிகவும் சிக்கலானவை. இந்த புதிய தழுவல்களை சரியாக இயங்க வைக்க செல்கள் முடிந்தவரை ஏடிபியை உருவாக்க வேண்டியது அவசியம்.
ஆரம்பகால பூமியின் வளிமண்டலத்தில் ஆக்சிஜன் மிகக் குறைவாக இருந்தது. ஆட்டோட்ரோப்கள் ஏராளமாகி, ஒளிச்சேர்க்கையின் துணை உற்பத்தியாக அதிக அளவு ஆக்ஸிஜனை வெளியிடும் வரை ஏரோபிக் சுவாசம் உருவாகக்கூடும். ஆக்சிஜன் ஒவ்வொரு கலத்திற்கும் காற்றில்லா சுவாசத்தை நம்பியிருந்த பண்டைய மூதாதையர்களை விட பல மடங்கு அதிக ஏடிபியை உருவாக்க அனுமதித்தது. இந்த செயல்முறை மைட்டோகாண்ட்ரியா எனப்படும் செல் உறுப்புகளில் நிகழ்கிறது.
காற்றில்லா செயல்முறைகள்
போதுமான ஆக்ஸிஜன் இல்லாதபோது பல உயிரினங்கள் மேற்கொள்ளும் செயல்முறைகள் மிகவும் பழமையானவை. மிகவும் பொதுவாக அறியப்படாத காற்றில்லா செயல்முறைகள் நொதித்தல் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. பெரும்பாலான காற்றில்லா செயல்முறைகள் ஏரோபிக் சுவாசத்தைப் போலவே தொடங்குகின்றன. ஆனால் ஏரோபிக் சுவாச செயல்முறையை முடிக்க ஆக்சிஜன் கிடைக்காததால் அவை பாதையின் ஒரு பகுதியை நிறுத்துகின்றன. நொதித்தல் பல குறைவான ஏடிபியை உருவாக்குகிறது மற்றும் பெரும்பாலான சந்தர்ப்பங்களில் லாக்டிக் அமிலம் அல்லது ஆல்கஹால் ஆகியவற்றின் துணை தயாரிப்புகளையும் வெளியிடுகிறது. காற்றில்லா செயல்முறைகள் மைட்டோகாண்ட்ரியாவில் அல்லது கலத்தின் சைட்டோபிளாஸில் நிகழலாம்.